บี้ ๑ | ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. |
บี้ ๑ | ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้. |
กระบี่ ๑ | น. ลิง เช่น ขุนกระบี่มีกำลังโดดโลดโผน กระโจมโจนจับยักษ์หักแขนขา (รามเกียรติ์ ร. ๒). |
กบี่ธุช | ดู กระบี่ธุช ที่ กระบี่ ๑ และ ธงชัยราชกระบี่ธุช, ธงชัยราชกระบี่ธุชใหญ่ ที่ ธง. |
กระบี่ ๑ | น. ลิง เช่น ขุนกระบี่มีกำลังโดดโลดโผน กระโจมโจนจับยักษ์หักแขนขา (รามเกียรติ์ ร. ๒). |
บี้ ๑ | ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. |
บี้ ๑ | ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้. |
กบี่ธุช | ดู กระบี่ธุช ที่ กระบี่ ๑ และ ธงชัยราชกระบี่ธุช, ธงชัยราชกระบี่ธุชใหญ่ ที่ ธง. |