ผู้ต้องหา | น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล. |
offender, alleged | ผู้ต้องหา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
alleged offender | ผู้ต้องหา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
alleged offender | ผู้ต้องหา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
contumax | ผู้ต้องหาที่ไม่ยอมไปศาล [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ผู้ต้องหา | [phūtǿnghā] (n) EN: suspect ; accused ; defendant ; person charged with an offense FR: accusé [ m ] |
accused | (n) ผู้ต้องหา, See also: จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา |
prisoner | (n) นักโทษ, See also: ผู้ต้องหา, ผู้ต้องขัง, Syn. captive, convict |
detainer | (ดีเทน'เนอะ) n. การยึดทรัพย์ของคนอื่นไว้โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย, หมายศาลให้กักตัวผู้ต้องหา |
house arrest | การกักกันผู้ต้องหาไว้ในที่อยู่ของเขา |
suspect | (ซัสเพคทฺ') vt., vi., adj. สงสัย, ข้องใจ, กังขา, คาดคิด, คาดคะเน. n. (ซัส'เพคทฺ) ผู้ต้องหา, ผู้ถูกสงสัย., See also: suspecter n. suspectible adj., Syn. mistrust |
Kaution | (n) |die, pl. Kautionen| ค่าประกันตัวผู้ต้องหา |