พ้นข้อหา | (v) be relieved from being an offender, Ant. ถูกกล่าวหา, Example: ชาวคณะริ้วอักษรพ้นข้อหาใช้กระดาษหลวงไปพิมพ์หนังสือส่วนตัว, Thai Definition: พ้นจากการกล่าวหา, พ้นจากการถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้กระทำผิด |
พ้นข้อหา | [phon khøhā] (v, exp) EN: be relieved from being an offender FR: être acquitté |