1 ผลลัพธ์ สำหรับ ภิทะ, ภินท-, ภินท์
หรือค้นหา: -ภิทะ, ภินท-, ภินท์-, *ภิทะ, ภินท-, ภินท์*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ภิทะ, ภินท-, ภินท์(พินทะ-) ก. แตก, ทำลาย.

Time: 0.0234 seconds, cache age: 2.369 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/