| ยูง ๑ | น. ชื่อนกขนาดใหญ่ชนิด Pavo muticus Linn. ในวงศ์ Phasianidae หงอนขนบนหัวเป็นกระจุก หนังข้างแก้มสีเหลือง ขนส่วนคอ หลัง ตลอดถึงปลายหางสีเขียว ในฤดูผสมพันธุ์ตัวผู้จะมีขนคลุมโคนขนหางด้านบนยื่นยาวและมีแวว เพื่อใช้รำแพนให้ตัวเมียสนใจ อาศัยอยู่ตามป่าโปร่ง ปรกติใกล้ลำธารที่มีหาดทราย มักร้องตอนเช้าหรือพลบคํ่า ทำรังแบบง่าย ๆ ตามพื้นดิน กินเมล็ดพืช แมลง และสัตว์ขนาดเล็ก ในประเทศไทยมี ๒ ชนิดย่อย คือ ยูงใต้ (P.m. muticus Linn.) และยูงเหนือ (P.m. imperator Delacour), ยูงไทย ก็เรียก. |
| ยูง ๒ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Dipterocarpus grandiflorus (Blanco) Blanco ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้าง, ยางยูง ก็เรียก. |
| ยูงฟ้อนหาง | น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือทั้งสองตั้งวง แขนตึงส่งไปด้านหลัง เอียงศีรษะข้างใดก็ได้. |
| ยูงอินเดีย | น. ชื่อนกขนาดใหญ่ชนิด Pavo cristatus Linn. ในวงศ์ Phasianidae ลักษณะทั่วไปคล้ายนกยูงไทย แต่หงอนขนบนหัวแผ่เป็นรูปพัด หนังข้างแก้มสีขาว ขนส่วนคอและอกด้านบนสีน้ำเงิน กินเมล็ดพืช แมลง และสัตว์ขนาดเล็ก เป็นนกที่นำเข้ามาในประเทศไทย มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย. |
| ยูงไทย | ดู ยูง ๑. |
| ยูง | [yūng] (n) EN: peafowl FR: paon [ m ] |
| ยูง | [yūng] (n) EN: Dipterocarpus grandiflorus ; apitong |
| flame-tree | n. ต้นหางนกยูง |
| jung | (ยูง) n. Carl Gustav (คาร์ลกูล'ทาฟ) .นักจิตวิทยาและจิตแพทย์ชาวสวิส, See also: Jungian |
| ocellus | (โอเซล'ลัส) n. ตาของสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลัง, ประกอบด้วยเรตินา-รงควัตถุและเส้นใยประสาท, จุดที่คล้ายตา (เช่นบนหางนกยูง) pl. ocelli |
| pavonine | adj. เกี่ยวกับนกยูง |
| peachick | (พี'ชิค) n. ลูกนกยูง |
| peacock | (พี'คอค) n. นกยูง, คนหยิ่ง |
| peafowl | (พี'เฟาล) n. นกยูง (ตัวผู้หรือตัวเมีย) |
| peahen | (พี'เฮน) n. นกยูงตัวเมีส |
| wiggler | (ริก'เกลอะ, วิก-) n. ผู้บิดตัว, ผู้ดิ้นไปมา, ผู้หลบหลีก, สิ่งที่คืบคลานไปข้างหน้า, ลูกน้ำ (ยูง) |
| wriggler | (ริก'เกลอะ, วิก-) n. ผู้บิดตัว, ผู้ดิ้นไปมา, ผู้หลบหลีก, สิ่งที่คืบคลานไปข้างหน้า, ลูกน้ำ (ยูง) |
| peacock | (n) นกยูง |