ราชบัลลังก์ | (n) throne, See also: crown, Example: พระเจ้าฟ้างุ้มถูกปลดออกจากราชบัลลังก์ ต้องเสด็จมาอยู่ที่เมืองน่าน และสวรรคตที่เมืองน่าน, Thai Definition: สถานะความเป็นพระเจ้าแผ่นดิน |
ราชบัลลังก์ | (n) throne, Example: พ่อขุนรามคำแหงเสด็จขึ้นประทับเหนือราชบัลลังก์ให้ประชาชนเข้าเฝ้า, Thai Definition: พระแท่นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ภายใต้เศวตฉัตร |
ราชบัลลังก์ | น. บัลลังก์ของพระมหากษัตริย์ |
ราชบัลลังก์ | ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น สละราชบัลลังก์. |
throne | ราชบัลลังก์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ราชบัลลังก์ | [rātchabanlang] (n) EN: throne ; crown FR: trône [ m ] |
crown | (n) ราชบัลลังก์ |
throne | (โธรน) n. ราชบัลลังก์, บัลลังก์, ตำแหน่งกษัตริย์, อำนาจกษัตริย์, ผู้ครองบัลลังก์, รัฎฐาธิปัตย์, ลำดับชั้นของเทพดา. vt. ทำให้ขึ้นครองบัลลังก์. vi. ขึ้นครองบัลลังก์ |
usurpation | (ยูเซอเพ'เชิน, -เซอ-) n. การช่วงชิง, การแย่งชิง, การแย่งชิงอำนาจ, การบุกรุก, การแย่งชิงราชบัลลังก์., See also: usurpative, usurpatory adv. |
throne | (n) บัลลังก์, ราชบัลลังก์ |
usurper | (n) ผู้ชิงอำนาจ, ผู้แย่งชิง, ผู้ชิงราชบัลลังก์ |