24 ผลลัพธ์ สำหรับ ล้า ๒
หรือค้นหา: -ล้า ๒-, *ล้า ๒*
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *ล้า ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ล้า ๒ว. ช้าไม่ทันคนหรือไม่ทันเหตุการณ์เป็นต้น เช่น วัฒนธรรมล้า สังคมล้า.
ล้า ๒(กฺล้า) ก. ไม่กลัว, ไม่ครั่นคร้าม.
ล้า ๒(กฺล้า) ว. แข็ง เช่น เหล็กกล้า, แรง เช่น เวทนากล้า แดดกล้า.
ชะล่า ๒, ชะล่าใจก. ฮึกเหิมจนประมาท เช่น แสนเสียดายนันทาที่น่ารัก ชะล่านักวิ่งออกนอกถนน (แบบเรียน), โจรชะล่าใจปล้นกลางวันแสก ๆ.
เปล้า ๒(เปฺล้า) น. ชื่อนกขนาดเล็กถึงขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Columbidae ลำตัวสีเขียว แต่ละชนิดมีสีแตกต่างกันที่หน้าอกและช่วงไหล่ ซึ่งอาจมีสีม่วง นํ้าตาล เขียว ชมพู หรือเหลือง ทำรังเป็นรูปถ้วยง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้เล็ก ๆ ตามกิ่งก้านของต้นไม้ หากินเป็นฝูง กินผลไม้ เช่น เปล้าขาเหลือง [ Treron phoenicoptera (Latham) ] เปล้าคอสีม่วง [ T. vernans (Linn.) ], เขาเปล้า ก็เรียก, พายัพเรียก เป้า.
ล้า ๒น. ปีระกา.
ส่าเหล้า ๒น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Desmos cochinchinensisLour. ในวงศ์ Annonaceae ใบด้านล่างเป็นคราบขาว ดอกสีเหลือง กลิ่นหอม.
กรึ๊บ(กฺรึ๊บ) ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ.
กลม ๒ลักษณนามเรียกจำนวนเหล้าบางประเภทที่บรรจุในขวดกลม เช่น เหล้ากลมหนึ่ง เหล้า ๒ กลม.
เขาเปล้าดู เปล้า ๒.
เป้า ๓น. นกเปล้า. (ดู เปล้า ๒).
เรือแฝดน. เรือชะล่า ๒ ลำที่นำมาผูกติดกันแล้วใช้ไม้กระดานปูเพื่อบรรทุกรถยนต์ข้ามแม่น้ำ นิยมใช้ทางภาคอีสาน.

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ล้า ๒(กฺล้า) ก. ไม่กลัว, ไม่ครั่นคร้าม.
ล้า ๒(กฺล้า) ว. แข็ง เช่น เหล็กกล้า, แรง เช่น เวทนากล้า แดดกล้า.
ชะล่า ๒, ชะล่าใจก. ฮึกเหิมจนประมาท เช่น แสนเสียดายนันทาที่น่ารัก ชะล่านักวิ่งออกนอกถนน (แบบเรียน), โจรชะล่าใจปล้นกลางวันแสก ๆ.
เปล้า ๒(เปฺล้า) น. ชื่อนกขนาดเล็กถึงขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Columbidae ลำตัวสีเขียว แต่ละชนิดมีสีแตกต่างกันที่หน้าอกและช่วงไหล่ ซึ่งอาจมีสีม่วง นํ้าตาล เขียว ชมพู หรือเหลือง ทำรังเป็นรูปถ้วยง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้เล็ก ๆ ตามกิ่งก้านของต้นไม้ หากินเป็นฝูง กินผลไม้ เช่น เปล้าขาเหลือง [ Treron phoenicoptera (Latham) ] เปล้าคอสีม่วง [ T. vernans (Linn.) ], เขาเปล้า ก็เรียก, พายัพเรียก เป้า.
ล้า ๒ว. ช้าไม่ทันคนหรือไม่ทันเหตุการณ์เป็นต้น เช่น วัฒนธรรมล้า สังคมล้า.
ล้า ๒น. ปีระกา.
ส่าเหล้า ๒น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Desmos cochinchinensisLour. ในวงศ์ Annonaceae ใบด้านล่างเป็นคราบขาว ดอกสีเหลือง กลิ่นหอม.
กรึ๊บ(กฺรึ๊บ) ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ.
กลม ๒ลักษณนามเรียกจำนวนเหล้าบางประเภทที่บรรจุในขวดกลม เช่น เหล้ากลมหนึ่ง เหล้า ๒ กลม.
เขาเปล้าดู เปล้า ๒.
เป้า ๓น. นกเปล้า. (ดู เปล้า ๒).
เรือแฝดน. เรือชะล่า ๒ ลำที่นำมาผูกติดกันแล้วใช้ไม้กระดานปูเพื่อบรรทุกรถยนต์ข้ามแม่น้ำ นิยมใช้ทางภาคอีสาน.

Time: 0.0395 seconds, cache age: 9.032 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/