วิบาก | (n) consequence of one's action, See also: result, fruit, retribution, Syn. ความวิบาก, Thai Definition: ผลแห่งกรรมดีกรรมชั่วอันทำไว้แต่ปางก่อน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
วิบวับ | (adj) sparkling, See also: dazzling, glittering, twinkling, glistening, flashing, Syn. วับๆ, ระยิบระยับ, Example: แสงแดดส่องกระทบหยดฝนบนใบหญ้าทอประกายวิบวับ |
วิบัติ | (n) disaster, See also: destruction, calamity, catastrophe, ruin, misfortune, Syn. พิบัติ, ความฉิบหาย, ความล่มจม, ความหายนะ, Ant. เจริญ, Example: งบประมาณในด้านต่างๆ ถูกตัดลงอย่างถ้วนหน้า เหตุเพราะวิบัติทางด้านเศรษฐกิจของประเทศ, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
วิบัติ | (v) be destroyed, See also: be ruined, collapse, Syn. พิบัติ, ฉิบหาย, ล่มจม, Ant. เจริญ, Example: ผู้ใหญ่หลายท่านห่วงใยกลัวภาษาของชาติจะวิบัติ โดยเฉพาะการใช้ภาษาพูดและภาษาเขียน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
วิบากกรรม | (n) misery from bad deeds, See also: unjust deed, Syn. กรรมหนัก, Example: กิเลสเป็นเหตุให้เกิดวิบากกรรมอย่างไม่จบไม่สิ้น, Thai Definition: ความลำบากทุกข์ยากจากผลกรรมที่ทำไว้ |
วิบ | ว. อย่างฉับพลันทันที เช่น โกรธวิบขึ้นมาทันที โมโหวิบ. |
วิบัติ | น. พิบัติ, ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล, เช่น ทรัพย์สมบัติวิบัติ |
วิบัติ | ความเคลื่อนคลาด, ความผิด, เช่น อักขราวิบัติ. |
วิบัติ | ก. ฉิบหาย เช่น ขอจงวิบัติทันตาเห็น. |
วิบาก | น. ผล, ผลแห่งกรรมดีกรรมชั่วอันทำไว้แต่อดีต, เช่น กุศลวิบาก กรรมวิบาก. |
วิบาก | ว. ลำบาก เช่น ทางวิบาก วิ่งวิบาก. |
วิบุล, วิบูล | ว. เต็ม, กว้างขวาง, มาก, ใช้ว่า วิบุลย์ หรือ วิบูลย์ ก็มี. |
วิบุลย์, วิบูลย์ | ดู วิบุล, วิบูล. |
arquebus | (อาร์'ควิบัส) n. = harquebus |
base | (เบส) n. พื้นฐาน, รากฐาน, หลัก, ที่มั่น, ฐาน, ด่าง, น้ำยารักษาสี, สีฟัน, พื้น, จุดเริ่ม, เป้า (เบสบอล) adj. ต่ำช้า, เลวทราม, ชั่ว, ชั้นต่ำ, วิบัติ (ภาษา), See also: baseness n., Syn. mean, Ant. noble -Conf. basis |
calamitous | (คะแลม'มิเทิส) adj. ทำให้เกิดความหายนะ, เกี่ยวกับภัยวิบัติ, เคราะห์ร้าย, See also: calamitousness n., Syn. catastrophic |
obstacle race | การวิ่งวิบาก, ทางวิบาก., See also: obstacle racer n. |
quibble | (ควิบ'เบิล) vi., n. (การ) พูดเล่นลิ้น, พูดสองนัย, การพูดคลุมเครือ, พูดตลบตะแลง, พูดถากถาง, พูดเสียดสี, See also: quibbler n., Syn. equivocate, dodge |
quibbling | (ควิบ'ลิง) adj., n. (การ) เล่นลิ้น, พูดคลุมเครือ, พูดตลบตะแลง, See also: quibblingly adv. |
squib | (สควิบ) vi., vt., n. (การ) พูดหรือเขียนล้อเล่น, พูดหรือเขียนเยาะเย้ย, จุดประทัด, ยิงประทัด, ประทัด, เกิดเสียงประทุ, เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและไม่สม่ำเสมอ., Syn. lampoon |