วิปโยค | (v) be separated, See also: disperse, sever, Syn. พลัดพราก, กระจัดกระจาย, จากกัน, แยก, วิปะโยค, Example: แผ่นดินจะวิปโยค แยกออกเป็นสองเสี่ยง, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
วิปโยค | (adj) tragic, See also: sorrowful, grievous, miserable, pitiful, Example: ฉันคิดถึงเรื่องแม่น้ำวิปโยคที่ยายชอบเล่าให้ฟัง, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
วิปโยค, วิประโยค | (วิบปะโยก, วิปฺระโยก) น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. |
วิปโยค, วิประโยค | (วิบปะโยก, วิปฺระโยก) ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. |