2 ผลลัพธ์ สำหรับ ส่วย ๒
หรือค้นหา: -ส่วย ๒-, *ส่วย ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ส่วย ๒น. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ–เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน.
ส้วย ๒ว. ลักษณะที่เป็นมุมแหลมออกไป.

Time: 0.0665 seconds, cache age: 1.775 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/