| อริยะ | (adj) civilized, See also: excellent, honourable, respectable, eminent, prosperous, Syn. เจริญ, เด่น, ประเสริฐ |
| อริยะ | (n) one who has attained final sanctification, See also: converted person, Syn. พระอริยะ, พระอริยบุคคล, Thai Definition: ในพระพุทธศาสนาใช้เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น |
| อริยะ | (adj) civilized, See also: excellent, honourable, respectable, eminent, prosperous, Syn. เจริญ, เด่น, ประเสริฐ |
| อริยะ | (n) one who has attained final sanctification, See also: converted person, Syn. พระอริยะ, พระอริยบุคคล, Thai Definition: ในพระพุทธศาสนาใช้เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น |
| อริย-, อริยะ | (อะริยะ-) น. ในพระพุทธศาสนา เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น ว่า พระอริยะ หรือ พระอริยบุคคล. |
| อริย-, อริยะ | (อะริยะ-) ว. เป็นของพระอริยะ, เป็นชาติอริยะ |
| อริย-, อริยะ | เจริญ, เด่น, ประเสริฐ. |
| เสกขบุคคล, เสขบุคคล | น. ผู้ที่ยังต้องศึกษาอยู่ หมายถึง พระอริยะที่ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. |
| เสขบุคคล, เสกขบุคคล | น. ผู้ที่ยังต้องศึกษาอยู่ หมายถึง พระอริยะที่ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. |
| อริยมรรค | น. ทางอันประเสริฐอันเป็นทางแห่งความดับทุกข์ มีองค์ ๘ มี สัมมาทิฐิ (ความเห็นชอบ) เป็นต้น, ทางสายกลาง ก็เรียก, ทางดำเนินของพระอริยะ |
| อริยสัจ | น. ความจริงของพระอริยะ, ความจริงอันประเสริฐ |