3 ผลลัพธ์ สำหรับ อริย-, อริยะ
หรือค้นหา: -อริย-, อริยะ-, *อริย-, อริยะ*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
อริย-, อริยะ(อะริยะ-) น. ในพระพุทธศาสนา เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น ว่า พระอริยะ หรือ พระอริยบุคคล.
อริย-, อริยะ(อะริยะ-) ว. เป็นของพระอริยะ, เป็นชาติอริยะ
อริย-, อริยะเจริญ, เด่น, ประเสริฐ.

Time: 0.0284 seconds, cache age: 9.941 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/