อุย ๑ | น. ลักษณะของขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น เรียกว่า ขนอุย. |
อุย ๒ | น. ปลาดุกอุย. (ดู ดุก). |
อุย ๓, อุ่ย | อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก, อูย ก็ใช้. |
อุยยาน | น. อุทยาน, สวนเป็นที่รื่นรมย์. |
อุยยาม | น. ความหมั่น, ความบากบั่น, ความขยันขันแข็ง. |
อุยหน่า, อุ่ยหน่า | อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก. |
อุยโยค | น. การจากไป, ความเสื่อมสิ้น |
อุยโยค | ความตาย. |