เป่าปาก | (v) whistle, Syn. ผิวปาก, Example: เขาเป่าปากด้วยความดีอกดีใจหลังจากรู้ว่าสอบผ่าน, Thai Definition: ห่อริมฝีปากให้แคบพอ แล้วเป่าลมออกให้เกิดเสียงตามที่ต้องการ |
เป่าปาก | ก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง |
เป่าปาก | หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก. |
gasp out | (phrv) เป่าปากทันที, See also: ถอนหายใจทันที |