| แปร้น | (แปฺร้น) ว. เสียงตะเบ็งเอ็ดอึงอย่างคนขึ้นเสียงทะเลาะกัน, แปร๋น หรือ แปร๋น ๆ ก็ว่า. |
| แปร๋น, แปร๋น ๆ | (แปฺร๋น) ว. แปร้น. |
| แปร้นแปร๋ | (-แปฺร๋) ว. เสียงดังแหลมอย่างเสียงช้างร้องเมื่อโกรธหรือตกใจ, แปร๋ หรือ แปร๋แปร้น ก็ว่า. |
| There's my boy. | แปร้น! - อยู่นี่เอง The Rhodes Not Taken (2009) |
| 鳴らす | [ならす, narasu] TH: แปร้นเสียงทางจมูกอย่างช้าง EN: to snort (nose) |