| antinomy | (แอนทิน' โนมี) n. ความขัดแย้งกันระหว่างกฎหรือหลักการ, คำพูดหรือข้อความที่ขัดกันเอง. -antinoic (al) adj., (contradiction) |
| contrariant | (คันแทร'เรียนท) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, ซึ่งตรงกันข้ามกัน, See also: contrariety n. |
| discordant | (ดิสคอ'เดินทฺ) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, บาดหมางกัน, ทะเลาะกัน, ต่อสู้กัน, ไม่เข้าหู, ห้วน, Syn. contradictory |
| discrepant | (ดิสเครพ'เพินทฺ) adj. ไม่ลงรอยกัน, ไม่ตรงกัน, แย้งกัน, ไม่ประสานกัน, Syn. differing, discordant |
| incompatible | (อินคัมแพท' ทะเบิล) adj. เข้ากันไม่ได้, ขัดแย้งกัน, ตรงกันข้าม, ต่อต้านกัน, ซึ่งไม่สามารถจะเป็นพร้อมกันได้, incompatibles บุคคลที่เข้ากันไม่ได้., See also: incompatibility, incompatibleness n. incompatibly adv. -S .unadapted, discrepant |
| interfere | (อินเทอเฟียร์') vi. แทรกแซง, ยุ่ง, สอดแทรก, ก้าวก่าย, ขัดขา, รบกวน, แย้งกัน., See also: interferer n. interferingly adv. |
| shuttlecock | (ชัท'เทิลคอค) n. ลูกขนไก่, กีฬาแบดมินตัน, การตีลูกขนไก่, สิ่งที่โต้แย้งกัน, บุคคลที่ลังเล, บุคคลที่มีอารมณ์อ่อนไหว. vt. ส่งไปส่งมา, ส่งกลับไปมา. vt. เดินไปมา, ส่งไปมา adj. ไป ๆ มา ๆ , ลังเลใจ |
| adversative | (adj) ตรงกันข้าม, สวนกัน, แย้งกัน |
| clash | (vt) ปะทะกัน, ชนกัน, กระทบกัน, ขัดแย้งกัน, โต้แย้งกัน, ทะเลาะกัน |
| contradistinction | (n) การแย้งกัน, ความตรงกันข้าม |
| controversial | (adj) ซึ่งแย้งกัน, ที่เถียงกัน, เกี่ยวกับการโต้เถียง |
| controvert | (vi, vt) แย้งกัน, โต้เถียง, คัดค้าน, อภิปราย |
| discrepancy | (n) ความคลาดเคลื่อน, ความแย้งกัน, ความไม่ตรงกัน |
| incompatible | (adj) ขัดแย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน, เข้ากันไม่ได้ |
| interfere | (vi) แย้งกัน, สอดแทรก, แทรกแซง, รบกวน |
| paradox | (n) คำพูดที่แย้งกันเอง |
| schismatic | (adj) ซึ่งแย้งกัน, ซึ่งแตกแยก, ซึ่งแตกสามัคคี |