| แสงขาว | [saēng khāo] (n, exp) EN: white light FR: lumière blanche [ f ] |
| ความคลาด | น. ลักษณะที่แสงหักเหออกจากผิวเลนส์ และลักษณะที่แสงสะท้อนออกจากผิวโค้งของกระจกแล้วไม่ตัดร่วม ณ จุดเดียวกัน หรือลักษณะที่แสงขาวผ่านเลนส์แล้วเกิดการกระจายออกเป็นสีต่าง ๆ |
| อรุณ | น. เวลาใกล้พระอาทิตย์จะขึ้น มี ๒ ระยะ คือ มีแสงขาวเรื่อ ๆ (แสงเงิน) และแสงแดงเรื่อ ๆ (แสงทอง), เวลายํ่ารุ่ง. |
| prism | ปริซึม, แท่งแก้วหรือวัตถุโปร่งใสใด ๆ ซึ่งมักจะมีฐานเป็นรูปสามเหลี่ยม ใช้เป็นอุปกรณ์แยกแสงขาวให้กระจายออกเป็นแถบสีต่าง ๆ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| spectrum | สเปกตรัม, แถบรังสีของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีความยาวคลื่นต่าง ๆ กัน สเปกตรัมที่มองเห็นได้คือแสง เมื่อแสงขาวผ่านปริซึมจะเกิดการหักเหเป็นแสงสีต่าง ๆ ซึ่งเรียกสเปกตรัม ตั้งแต่ความยาวคลื่นน้อยไปหามากตามลำดับดังนี้ สีม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| แสงขาว | [saēng khāo] (n, exp) EN: white light FR: lumière blanche [ f ] |