1 Results for -พรั่นกว้า-
หรือค้นหา: -พรั่นกว้า-, *พรั่นกว้า*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
พรั่นกว้า(-กฺว้า) ว. หวาดหวั่น, ว้าวุ่น, วุ่นวายใจ, เช่น อกกระอุเปลืองปลิว พรั่นกว้า (ทวาทศมาส).

Time: 0.0251 seconds, cache age: 1.888 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/