1 ผลลัพธ์ สำหรับ -เพลิน, เพลิน ๆ-
หรือค้นหา: -เพลิน, เพลิน ๆ-, *เพลิน, เพลิน ๆ*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เพลิน, เพลิน ๆ(เพฺลิน) ก. อาการที่ปล่อยอารมณ์อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ชอบใจจนลืมนึกถึงสิ่งอื่น เช่น ทำงานเพลิน ฟังดนตรีเพลิน กินเล่นเพลิน ๆ.

Time: 0.1162 seconds, cache age: 0.959 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/