14 Results for -disclamation-
หรือค้นหา: -disclamation-, *disclamation*

Too few results, automatically try declamation

Hope Dictionary
disclamation(ดิสคละเม'เชิน) n. การสละสิทธิ์, การปฏิเสธความเป็นเจ้าของ, การไม่ยอมรับ
declamation(เดคคละเม'เชิน) n. การแสดงสุนทรพจน์แบบโผงผาง, พูดชุมชน, การพูดที่ครึกโครม, การคุยโว, การท่องออกเสียง, See also: declamatory adj. ดูdeclamation

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Disclamation

n. A disavowing or disowning. Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

Declamation

n. [ L. declamatio, from declamare: cf. F. déclamation. See Declaim. ] 1. The act or art of declaiming; rhetorical delivery; haranguing; loud speaking in public; especially, the public recitation of speeches as an exercise in schools and colleges; as, the practice declamation by students. [ 1913 Webster ]

The public listened with little emotion, but with much civility, to five acts of monotonous declamation. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. A set or harangue; declamatory discourse. [ 1913 Webster ]

3. Pretentious rhetorical display, with more sound than sense; as, mere declamation. [ 1913 Webster ]


NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
declamation(n) การแสดงสุนทรพจน์อย่างฉะฉาน, See also: การพูดหรืออ่านอย่างฉะฉาน

Hope Dictionary
declamation(เดคคละเม'เชิน) n. การแสดงสุนทรพจน์แบบโผงผาง, พูดชุมชน, การพูดที่ครึกโครม, การคุยโว, การท่องออกเสียง, See also: declamatory adj. ดูdeclamation

Nontri Dictionary
declamation(n) การพูดในที่ชุมนุมชน, ปาฐกถา, การแสดงสุนทรพจน์

Oxford Advanced Learners Dictionary
declamation
 (n) /d e2 k l @ m ei1 sh @ n/ /เดะ เขลอะ เม้ เฉิ่น/ /dˌekləmˈeɪʃən/
declamations
 (n) /d e2 k l @ m ei1 sh @ n z/ /เดะ เขลอะ เม้ เฉิ่น สึ/ /dˌekləmˈeɪʃənz/

WordNet (3.0)
declamation(n) vehement oratory
declamation(n) recitation of a speech from memory with studied gestures and intonation as an exercise in elocution or rhetoric

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Declamation

n. [ L. declamatio, from declamare: cf. F. déclamation. See Declaim. ] 1. The act or art of declaiming; rhetorical delivery; haranguing; loud speaking in public; especially, the public recitation of speeches as an exercise in schools and colleges; as, the practice declamation by students. [ 1913 Webster ]

The public listened with little emotion, but with much civility, to five acts of monotonous declamation. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. A set or harangue; declamatory discourse. [ 1913 Webster ]

3. Pretentious rhetorical display, with more sound than sense; as, mere declamation. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Deklamation { f } | Deklamationen { pl }declamation | declamations [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
デクラメーション[dekurame-shon] (n) declamation [Add to Longdo]

Time: 0.133 seconds, cache age: 0.152 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/