exceptionable | n. ยกเว้นได้, See also: exceptionableness n. ดูexceptionable |
unexceptionable | (อันอิกเซพ'เชินนะเบิล) adj. ไม่มีข้อยกเว้น, ธรรมดา, ปกติ, ธรรมดา |
unexceptionable | (adj) ไม่มีที่ติ, ไม่มีข้อยกเว้น, ธรรมดา |
exceptionable |
exceptionable | (adj) liable to objection or debate; used of something one might take exception to, Syn. objectionable |
Exceptionable | a. Liable to exception or objection; objectionable. -- This passage I look upon to be the most exceptionable in the whole poem. Addison. [1913 Webster] |