jurisdiction | (n) ขอบเขตอำนาจที่ศาลและกฎหมายควบคุมไปถึง, Syn. range, scope |
jurisdiction | (n) อำนาจในการตัดสินคดี, See also: อำนาจศาล, Syn. power, authority, control |
jurisdiction | (จัวริสดิค'เชิน) n. อำนาจในการตัดสินคดี, อำนาจศาล, อำนาจการควบคุม, ขอบเขตอำนาจ, อำนาจศาล., See also: jurisdictive adj. ดูjurisdiction jurisdictionally adv. ดูjurisdiction, Syn. judicature, magistracy, sphere, range |
jurisdiction | (n) อำนาจศาล, การควบคุม |
jurisdiction | เขตอำนาจตามกฎหมาย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
jurisdiction | เขตอำนาจ, เขตอำนาจศาล [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
jurisdiction clause | ข้อกำหนดเขตอำนาจศาล [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
jurisdiction over air | เขตอำนาจเหนือน่านฟ้า [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
jurisdiction over air | เขตอำนาจเหนือน่านฟ้า [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Jurisdiction | เขตอำนาจศาล [TU Subject Heading] |
jurisdiction | เขตอำนาจศาล [การทูต] |
Jurisdiction (International law) | เขตอำนาจศาล (กฎหมายระหว่างประเทศ) [TU Subject Heading] |
Jurisdiction over ship at sea | เขตอำนาจเหนือเรือในทะเล [TU Subject Heading] |
jurisdiction | This case is outside my jurisdiction. |
น่าน | (n) territory, See also: jurisdiction, Syn. ย่าน, เขต |
เขตอำนาจรัฐ | [khēt amnāt rat] (n, exp) EN: jurisdiction |
เขตอำนาจศาล | [khēt amnāt sān] (n, exp) EN: jurisdiction |
jurisdiction | |
jurisdiction | |
jurisdictions | |
jurisdictional |
jurisdiction |
jurisdiction | (n) in law; the territory within which power can be exercised |
jurisdictional | (adj) restricted to the geographic area under a particular jurisdiction |
Jurisdiction | n. [ L. jurisdictio; jus, juris, right, law + dictio a saying, speaking: cf. OF. jurisdiction, F. juridiction. See Just, a., and Diction. ] [ 1913 Webster ] To live exempt You wrought to be a legate; by which power ☞ Jurisdiction, in its most general sense, is the power to make, declare, or apply the law. When confined to the judiciary department, it is what we denominate the judicial power, the right of administering justice through the laws, by the means which the laws have provided for that purpose. Jurisdiction is limited to place or territory, to persons, or to particular subjects. Duponceau. [ 1913 Webster ] |
Jurisdictional | a. [ Cf. LL. jurisdictionalis, F. juridictionnel. ] Of or pertaining to jurisdiction; |
司法权 | [司 法 权 / 司 法 權] jurisdiction #47,782 [Add to Longdo] |
権限 | [けんげん, kengen] (n) power; authority; jurisdiction; (P) #1,888 [Add to Longdo] |
管轄 | [かんかつ, kankatsu] (n, vs) jurisdiction; control; (P) #2,601 [Add to Longdo] |
傘下 | [さんか, sanka] (n) affiliated with; under jurisdiction of; under the umbrella; (P) #3,927 [Add to Longdo] |
管区 | [かんく, kanku] (n) jurisdiction; (P) #4,497 [Add to Longdo] |
管内 | [かんない, kannai] (n, adj-no) within the jurisdiction of; (P) #7,000 [Add to Longdo] |
所管 | [しょかん, shokan] (n, vs) jurisdiction; (P) #8,515 [Add to Longdo] |
管下 | [かんか, kanka] (n, adj-no) under the jurisdiction of [Add to Longdo] |
管外 | [かんがい, kangai] (adj-no) outside the control or jurisdiction (of); extra- [Add to Longdo] |
管轄権 | [かんかつけん, kankatsuken] (n) (have) jurisdiction over [Add to Longdo] |
管轄争い | [かんかつあらそい, kankatsuarasoi] (n) jurisdictional dispute [Add to Longdo] |