| obtundent | (อับทัน'เดินทฺ) adj. ซึ่งทำให้เฉื่อยชา, ซึ่งผ่อนคลาย, ซึ่งบรรเทาความเจ็บปวด, ซึ่งทำให้ลดน้อยลง n. ยาบรรเทาปวด, ยาผ่อนคลาย |
| obtundent | ๑. -ทำให้มึนชา๒. ยาบรรเทาปวด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Obtundent | n. [ L. obtundens, p. pr. of obtundere. ] (Med.) A substance which sheathes a part, or blunts irritation, usually some bland, oily, or mucilaginous matter; -- nearly the same as |