27 ผลลัพธ์ สำหรับ -squabbled-

หรือค้นหา: -squabbled-, *squabbled*, squabbl, squabble

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น squabble

CMU Pronouncing Dictionary

squabbled	/S K W AA1 B AH0 L D/ /สึ คว้า เบิ่ล ดึ/ /skwˈɑːbəld/
squabble	/S K W AA1 B AH0 L/ /สึ คว้า เบิ่ล/ /skwˈɑːbəl/
squabbles	/S K W AA1 B AH0 L Z/ /สึ คว้า เบิ่ล สึ/ /skwˈɑːbəlz/

Oxford Advanced Learners Dictionary

squabbled	(vi, vi) /s k w o1 b l d/ /สึ เควาะ บึลึ ดึ/ /skwˈɒbld/
squabble	(vi, n) /s k w o1 b l/ /สึ เควาะ บึ ล/ /skwˈɒbl/
squabbles	(vi, n) /s k w o1 b l z/ /สึ เควาะ บึลึ สึ/ /skwˈɒblz/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

squabble	(n) การทะเลาะกัน, See also: การโต้เถียง, การต่อล้อต่อเถียง, Syn. argument, dispute, quarrel
squabble	(vi) ทะเลาะกัน, See also: โต้เถียง, ต่อล้อต่อเถียง, Syn. argue, dipute, quarrel
squabble over	(phrv) โต้เถียงเกี่ยวกับ, Syn. argue about, bicker about, quarrel about, wrangle about, squabble over
squabble with	(phrv) ทะเลาะกับ, See also: โต้เถียงกับ, Syn. argue against, argue with, quarrel with, row with
squabble about	(phrv) โต้เถียงเกี่ยวกับ, Syn. argue about, bicker about, quarrel about, wrangle about, squabble over

Hope Dictionary

squabble

(สควอบ'เบิล) vi., n. (การ) ทะเลาะ, เถียงกัน, มีปากเสียงกัน, ต่อล้อต่อเถียง, Syn. dispute, wrangle

Nontri Dictionary

squabble	(n) การต่อล้อต่อเถียง, การทะเลาะกัน
squabble	(vi) ต่อล้อต่อเถียง, ทะเลาะกัน

CMU Pronouncing Dictionary

squabble	/S K W AA1 B AH0 L/ /สึ คว้า เบิ่ล/ /skwˈɑːbəl/
squabbled	/S K W AA1 B AH0 L D/ /สึ คว้า เบิ่ล ดึ/ /skwˈɑːbəld/
squabbles	/S K W AA1 B AH0 L Z/ /สึ คว้า เบิ่ล สึ/ /skwˈɑːbəlz/

Oxford Advanced Learners Dictionary

squabble	(vi, n) /s k w o1 b l/ /สึ เควาะ บึ ล/ /skwˈɒbl/
squabbled	(vi, vi) /s k w o1 b l d/ /สึ เควาะ บึลึ ดึ/ /skwˈɒbld/
squabbles	(vi, n) /s k w o1 b l z/ /สึ เควาะ บึลึ สึ/ /skwˈɒblz/

WordNet (3.0)

squabbler

(n) someone who quarrels about a small matter

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Squabble	v. i. [ imp. & p. p. Squabbled p. pr. & vb. n. Squabbling ] [ Cf. dial. Sw. skvabbel a dispute, skvappa to chide. ] 1. To contend for superiority in an unseemly manner; to scuffle; to struggle; to wrangle; to quarrel. [ 1913 Webster ] 2. To debate peevishly; to dispute. [ 1913 Webster ] The sense of these propositions is very plain, though logicians might squabble a whole day whether they should rank them under negative or affirmative. I. Watts. [ 1913 Webster ] Syn. -- To dispute; contend; scuffle; wrangle; quarrel; struggle. [ 1913 Webster ]
Squabble	v. t. (Print.) To disarrange, so that the letters or lines stand awry or are mixed and need careful readjustment; -- said of type that has been set up. [ 1913 Webster ]
Squabble	n. A scuffle; a wrangle; a brawl. [ 1913 Webster ]
Squabbler	n. One who squabbles; a contentious person; a brawler. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

喧嘩(P);諠譁	[けんか, kenka] (n, vs) quarrel; brawl; fight; squabble; scuffle; (P) #6,697 [Add to Longdo]
御家騒動;お家騒動	[おいえそうどう, oiesoudou] (n) family trouble (quarrel); domestic squabble; internal squabble (over headship rights) in a daimyo family in the Edo period [Add to Longdo]

Time: 2.5133 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/