fulminate | (vi) ด่าว่าหรือวิพากษ์รุนแรง, See also: พูดให้เจ็บแสบ, ร้องด่า, Syn. denounce, rail |
fulminate | (vt) ด่าว่าหรือวิพากษ์รุนแรง, See also: พูดให้เจ็บแสบ, ร้องด่า, Syn. denounce, rail |
fulminate against | (phrv) ร้องด่า, See also: ตะโกนด่า |
fulminate | vi. ร้องด่า, ร้องเสียงดัง, กริ้ว, ฟ้าร้อง, ตำหนิ vt. ทำให้ระเบิด, ร้องด่า. |
fulminate | (vi) ระเบิด, โมโห, เดือดดาล, กริ้ว, โกรธ, ร้องด่า |
fulminating pancreatitis | ตับอ่อนอักเสบเร็วร้าย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
fulminating; fulminant | เร็วร้าย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
fulminate |
fulminate | |
fulminated | |
fulminates | |
fulminating | |
fulmination | |
fulminations |
fulminate | (n) a salt or ester of fulminic acid |
fulminate | (v) criticize severely, Syn. rail |
fulminate | (v) come on suddenly and intensely |
fulminate | (v) cause to explode violently and with loud noise |
fulmination | (n) thunderous verbal attack, Syn. diatribe |
fulmination | (n) the act of exploding with noise and violence |
Fulminate | v. t. They fulminated the most hostile of all decrees. De Quincey. [ 1913 Webster ] |
Fulminate | v. i. |
Fulminate | n. [ Cf. P. fulminate. See Fulminate, v. i. ] (Chem.)
|
fulminate of mercury | n. (Chem.) The mercury salt of fulminic acid ( |
Fulminating | a.
|
Fulmination | n. [ L. fulminatio a darting of lightning: cf. F. fulmination. ] The fulminations from the Vatican were turned into ridicule. Ayliffe. [ 1913 Webster ] |
Fulminatory | a. [ Cf. F. fulminatoire. ] Thundering; striking terror. Cotgrave. [ 1913 Webster ] |
大声疾呼 | [たいせいしっこ, taiseishikko] (n, vs) shout with a loud voice; fulminate; vociferate [Add to Longdo] |
雷酸水銀 | [らいさんすいぎん, raisansuigin] (n) mercury fulminate [Add to Longdo] |
雷汞;雷こう | [らいこう, raikou] (n) (See 雷酸水銀) mercury fulminate [Add to Longdo] |