18 ผลลัพธ์ สำหรับ infamou
หรือค้นหา: -infamou-, *infamou*
Possible hiragana form: いんふぁもう

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
infamous(adj) น่าอับอาย, See also: น่าขายหน้า, Syn. shameful, notorious, disreputable, dishonourable

Hope Dictionary
infamous(อิน'ฟะมัส) adj. ชื่อเหม็นที่สุด, เลวทราม, น่าเกลียดชัง, แย่มาก, ซึ่งสูญเสียสิทธิพลเมืองบางอย่าง, See also: infamousness n. infamous, Syn. heinous, wicked

Nontri Dictionary
infamous(adj) เสียชื่อ, น่าอับอาย, เลว

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
infamous conductความประพฤติเสื่อมเสีย, ความประพฤติผิดจรรยาบรรณ (วิชาชีพ) [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
infamous conductการประพฤติผิดจรรยาบรรณ (วิชาชีพ), ความประพฤติที่น่าอับอาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
infamous crimeอาชญากรรมที่น่าอับอาย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
infamous crimeอาชญากรรมที่น่าอับอาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
infamouI glare resentfully at the crimson letter, is this the infamous red-paper draft notice?
infamouSharks are infamous for their blood thirsty natures.

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
เสียชื่อ[sīacheū] (v) EN: be disreputable ; be notorious ; be infamous ; lose one's reputation ; get a bad name  FR: salir (la réputation) (fig.) ; discréditer

CMU Pronouncing Dictionary
infamous
 /IH1 N F AH0 M AH0 S/
/อิ้น เฝอะ เหมอะ สึ/
/ˈɪnfəməs/

Oxford Advanced Learners Dictionary
infamous
 (adj) /i1 n f @ m @ s/ /อิ้น เฝอะ เหมอะ สึ/ /ˈɪnfəməs/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Infamous

a. [ Pref. in- not + famous: cf. L. infamis. See Infamy. ] [ 1913 Webster ]

1. Of very bad report; having a reputation of the worst kind; held in abhorrence; guilty of something that exposes to infamy; base; notoriously vile; detestable; as, an infamous traitor; an infamous perjurer. [ 1913 Webster ]

False errant knight, infamous, and forsworn. Spenser. [ 1913 Webster ]

2. Causing or producing infamy; deserving detestation; scandalous to the last degree; as, an infamous act; infamous vices; infamous corruption. Macaulay. [ 1913 Webster ]

3. (Law) Branded with infamy by conviction of a crime; as, at common law, an infamous person can not be a witness. [ 1913 Webster ]

4. Having a bad name as being the place where an odious crime was committed, or as being associated with something detestable; hence, unlucky; perilous; dangerous. “Infamous woods.” P. Fletcher. [ 1913 Webster ]

Infamous hills, and sandy perilous wilds. Milton. [ 1913 Webster ]

The piny shade
More infamous by cursed Lycaon made. Dryden.

Syn. -- Detestable; odious; scandalous; disgraceful; base; vile; shameful; ignominious. [ 1913 Webster ]

Infamously

adv. In an infamous manner or degree; scandalously; disgracefully; shamefully. [ 1913 Webster ]

The sealed fountain of royal bounty which had been infamously monopolized and huckstered. Burke. [ 1913 Webster ]

Infamousness

n. The state or quality of being infamous; infamy. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
悪名高い[あくみょうたかい;あくみょうだかい, akumyoutakai ; akumyoudakai] (adj-i) infamous; notorious [Add to Longdo]
札付き;札付(io)[ふだつき, fudatsuki] (adj-no, n) (1) tagged (esp. with a price); (2) notorious; infamous; double-dyed; hardened [Add to Longdo]
破廉恥罪[はれんちざい, harenchizai] (n) infamous crime or offense (offence) [Add to Longdo]

Time: 0.0335 seconds, cache age: 17.486 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/