| rambunctious | (n) ส่งเสียงอึกทึก, See also: เอะอะโวยวาย, อึกทึกครึกโครม, Syn. boisterous, noisy |
| rambunctious | (แรมบังคฺ'เชิส) adj. ควบคุมยาก, เตลิดเปิดเปิง, อึกทึกครึกโครม, พาล |
| rambunctious |
| rambunctious |
| 暴れん坊 | [あばれんぼう, abarenbou] (n) (1) rambunctious kid; wild kid; (2) (See 暴れ者) hooligan; rowdy; roughneck; a rough [Add to Longdo] |
