มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | กรีดไพ่ | ก. สับไพ่ป๊อกโดยวิธีแยกไพ่ออกเป็น ๒ ส่วน ใช้มือแต่ละข้างจับไพ่แต่ละส่วนไว้ แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือระไพ่แต่ละใบให้ล้มทับสลับกันอย่างรวดเร็วจนหมดแล้วผลักรวมเข้าด้วยกัน. | | กวางเดินดง | น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยนิ้วชี้กับนิ้วกลางตั้งขึ้น หักข้อมือขึ้น ส่วนนิ้วหัวแม่มือกดทับปลายนิ้วนางกับนิ้วก้อย | | เกรียก ๒ | (เกฺรียก) น. ระยะยาวชั่วนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้กางออก เช่น ยาวแค่เกรียก. | | ขาไก่ ๑ | น. เรียกขนมปังกรอบค่อนข้างแข็ง ขนาดโตเท่านิ้วหัวแม่มือ ยาวประมาณ ๘ นิ้ว ว่า ขนมปังขาไก่. | | คืบ ๑ | น. ช่วงระยะจากปลายนิ้วหัวแม่มือถึงปลายนิ้วก้อยเมื่อกางมือออกเต็มที่ เท่ากับ ๙ นิ้ว (มาตราชั่ง ตวง วัด), ช่วงระยะจากปลายนิ้วหัวแม่มือถึงปลายนิ้วกลางเมื่อกางมือออกเต็มที่ เท่ากับ ๙-๑๐ นิ้ว (ปรัดเล, แมคฟาแลนด์) | | ง่ามมือ | น. ช่วงโค้งระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้. | | จีบนิ้ว | ก. จดนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้เข้าด้วยกัน และกางนิ้วอื่น ๆ ออก ใช้ในท่ารำไทยเป็นต้น. | | ดรรชนี ๑ | (ดัดชะนี) น. นิ้วชี้, นิ้วที่อยู่ระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วกลาง, ราชาศัพท์ว่า พระดรรชนี, ดัชนี ก็ใช้. | | ดัชนี ๑ | (ดัดชะนี) น. นิ้วชี้, นิ้วที่อยู่ระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วกลาง, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระดัชนี, ดรรชนี ก็ใช้. | | ดีดนิ้ว | ก. เอานิ้วหัวแม่มือกดกับนิ้วกลางให้แน่นแล้วสลัดนิ้วกลางเข้ามายังอุ้งมือให้เกิดเสียงดัง. | | ตั้งวง | ก. กิริยาที่ผู้รำหักนิ้วหัวแม่มือเข้าหาฝ่ามือ นิ้วที่เหลือทั้ง ๔ เรียงชิดติดกัน หักข้อมือขึ้น. | | นิ้ว | น. ส่วนสุดของมือหรือเท้าแต่ละข้าง แยกออกเป็น ๕ กิ่ง คือ นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย, ราชาศัพท์ว่า พระอังคุฐ พระดัชนี พระมัชฌิมา พระอนามิกา พระกนิษฐา โดยลำดับ, ถ้าเป็นนิ้วเท้านิ้วต้น เรียกว่า นิ้วหัวแม่เท้า นอกนั้นอนุโลมเรียกตามนิ้วมือ | | แปะโป้ง | ก. พิมพ์ลายนิ้วหัวแม่มือเพื่อเป็นหลักฐานเมื่อนำของไปจำนำ, (ปาก) โดยปริยายหมายถึง ซื้อเชื่อ. | | พิมพ์ลายนิ้วมือ | ก. กดปลายนิ้วมือที่ทาหมึกให้เป็นรอยติดอยู่เป็นหลักฐาน โดยปรกติใช้เฉพาะนิ้วหัวแม่มือ, (ปาก) แตะโป้ง หรือ แปะโป้ง. | | ลงนะหน้าทอง | ก. ลงอักขระ นะ เป็นอักษรขอมที่หน้าผากและปิดทอง แล้วเอานิ้วหัวแม่มือคลึงให้ทองหายไปในเนื้อ เพื่อให้เกิดเสน่ห์เมตตามหานิยม. | | หยิก | ก. ใช้เล็บ ๒ เล็บตามปรกติเป็นเล็บนิ้วหัวแม่มือกับเล็บนิ้วชี้จิกลงไปที่เนื้อแล้วบิด, ใช้นิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้หนีบเนื้อแล้วบิด. | | อังคุฐ | (-คุด) น. นิ้วหัวแม่มือ. |
| |
| | pollex | นิ้วหัวแม่มือ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | | pollicial | -นิ้วหัวแม่มือ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | Thumbprints in art | ลายนิ้วหัวแม่มือในศิลปะ [TU Subject Heading] | | Abscess, Horseshoe | ฝีในช่องเยื่อหุ้มเอ็นที่ฝ่ามือของนิ้วหัวแม่มือ [การแพทย์] | | Amputation, Thumb | การตัดขาดของนิ้วหัวแม่มือ [การแพทย์] | | Arthroplasty, Eaton Littler | การผ่าตัดตกแต่งข้อฐานนิ้วหัวแม่มือ [การแพทย์] | | Brand Procedure | การผ่าตัดตกแต่งนิ้วหัวแม่มือเพื่อให้จับนิ้วก้อย [การแพทย์] | | Dislocations, Bennett | ข้อฐานนิ้วหัวแม่มือหลุด [การแพทย์] | | Metacarpo Phalangeal Joint of the Thumb | ข้อโคนนิ้วของนิ้วหัวแม่มือ [การแพทย์] | | Metacarpophalangeal Joint | บริเวณข้อระหว่างฝ่ามือกับนิ้วมือ, ข้อต่อโคนนิ้วหัวแม่มือ, ข้อต่อเมตาคาร์โปฟาแลงเจียล, ข้อต่อเมตาคาร์โปฟาแลงเจียล, ข้อต่อที่ข้อของฝ่ามือ, ข้อโคนนิ้ว, ข้อต่อโคนนิ้ว, ข้อโคนนิ้วมือ [การแพทย์] |
| | | | thumb | (ธัมบฺ) n. นิ้วหัวแม่มือ, นิ้วแรกของสัตว์ vt. (ใช้นิ้วหัวแม่มือ) ทำสกปรกแตะพลิกหน้าหนังสืออย่างรวดเร็ว, ดีดสายกีตาร์, ขอโดยสารรถโดยชี้ทิศทางที่จะไปด้วยนิ้วหัวแม่มือ, all thumbs งุ่มง่าม, -Phr. (thumb down การแสดงความไม่เห็นหรือคัดค้าน) -Phr. (under one's thumb | | thumbstall | n. ปลอกหุ้มนิ้วหัวแม่มือ thumbs-up (ธัมซฺ'อัพ) n. การเห็นด้วย, การเห็นพ้อง } |
| | thumb | (n) นิ้วหัวแม่มือ | | thump | (n) เครื่องบีบนิ้วหัวแม่มือในสมัยโบราณ |
| | 親指 | [おやゆび, oyayubi] (n) นิ้วหัวแม่มือ, นิ้วโป้ง |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
