ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: ละอาย, -ละอาย- |
ละอายใจ | (v) be ashamed, See also: feel shame, be timid, be shy, be bashful, Syn. ละอาย, Example: ผมทนละอายใจที่จะต้องขอทานเขากินไม่ไหว, Thai Definition: รู้สึกอายในความชั่วที่จะกระทำ, ได้สำนึกผิดในความชั่วที่ทำไว้ | ความละอาย | (n) ashamedness, See also: humiliation, mortification, Syn. ความอาย, Example: ความละอายต่อบาปทำให้ผมไม่กล้าทำชั่ว, Thai Definition: ความรู้สึกอายในความชั่วที่จะกระทำ หรือได้สำนึกผิดในความชั่วที่ทำไว้ | ความละอายใจ | (n) shame, See also: abashment, embarrassment, ignominy, mortification, mortification, Example: บางครั้งเราเกิดความละอายใจเมื่อเรารู้สึกว่าผู้อื่นมองเห็นส่วนไม่ดีของตัวเรา, Thai Definition: ความรู้สึกอายในความชั่วที่จะกระทำ, ความสำนึกผิดในความชั่วที่ทำไว้ |
| ละอาย | ก. รู้สึกอายที่จะทำสิ่งไม่ถูกไม่ควร เช่น ละอายที่จะทำผิด, ละอายใจ ก็ว่า. | กลียุค | (กะลี-) น. ชื่อยุคที่ ๔ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๑ ใน ๔ ส่วน เมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค และอายุของมนุษย์ก็สั้นลงโดยไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน (ดู จตุรยุค), ช่วงเวลาที่มีแต่ความรุนแรงเลวร้ายเกิดขึ้น . | ขายหู | ก. ไม่ฟัง, ฟังแล้วละอาย ไม่อยากฟัง เช่น ดอกขายหูขายตา ดอกบนำพารู้ ขจรข่าวถึงท้าวผู้ พ่อไท้ทั้งสอง (ลอ). | คิด | นึก เช่น คิดละอาย. | ไตรดายุค | (ไตฺร-) น. ชื่อยุคที่ ๒ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะและอายุของมนุษย์ลดลงเหลือ ๓ ใน ๔ ส่วนเมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค. (ส. เตฺรตายุค; ป. เตตายุค). (ดู จตุรยุค). | ทวาบรยุค | (ทะวาบอระ-) น. ชื่อยุคที่ ๓ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะและอายุของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๒ ใน ๔ ส่วนเมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค. (ดู จตุรยุค). | บาง ๒ | ว. มีส่วนสูงน้อยจากผิวพื้น, ไม่หนา, มีความหนาน้อย, เช่น มีดบาง ผ้าบาง, โดยปริยายหมายถึง ลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ผสมสุราแต่น้อย ๆ ไม่เข้มข้น เรียกว่า ผสมแต่บาง ๆ, แทงลูกบิลเลียดไปถูกอีกลูกหนึ่งเพียงผิว ๆ เรียกว่า แทงบางไป, เรียกผู้ที่มีผมน้อยกว่าปรกติ ว่า ผมบาง, เรียกผู้ที่อายง่ายกว่าปรกติ คือไม่ควรละอาย กลับอาย ว่า หน้าบาง, ตรงข้ามกับ หน้าหนา, เรียกผู้ที่มีรูปร่างอ้อนแอ้นสะโอดสะอง ว่า เอวเล็กเอวบาง หรือ เอวบางร่างน้อย, เรียกคนอ่อนแอทนความลำบากไม่ได้เพราะไม่เคยชิน ว่า คนผิวบาง. | ประเจิดประเจ้อ | ว. อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น. | ม้าน ๑ | เรียกหน้าที่เผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคน ว่า หน้าม้าน. | ยางอาย | น. ความกระดาก, ความละอายใจ, มักใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่มียางอาย. | ลัชชา | (ลัด-) น. ความละอาย, ความกระดาก. | ลัชชี | (ลัด-) น. ผู้มีความละอาย, ผู้มีความกระดาก. | หน้าบาง | ว. มีความรู้สึกไวต่อสิ่งที่น่าละอาย. | หน้าม้าน | ว. มีสีหน้าเผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคน. | หิริ | (หิหฺริ) น. ความละอายใจ, ความละอายบาป. | หิริโอตตัปปะ | (หิหฺริโอดตับปะ) น. ความละอายบาปและความเกรงกลัวบาป, ความละอายใจ. | อดสู | ก. ละอายใจ, อับอายมาก. | อสาธุ | น่าละอาย |
|
| | | ความละอาย | [khwām la-āi] (n) EN: shame ; embarrassment FR: scandale [ m ] ; honte [ f ] | ละอาย | [la-āi] (x) EN: abashed ; ashamed ; feel shame FR: honteux ; déconcerté ; confus ; gêné | ละอายใจ | [la-āijai] (v) EN: be ashamed ; feel shame ; be timid ; be shy ; be bashful | น่าละอาย | [nā la-āi] (x) EN: shameful FR: scandaleux ; honteux | รู้สึกละอายใจ | [rūseuk la-āijai] (v, exp) EN: feel ashamed |
| ashamed | (adj) ซึ่งละอายใจ, See also: ที่รู้สึกผิด, Syn. humiliated, mortified, Ant. proud | ashamedness | (n) ความละอาย, Syn. embarrassment, shamefacedness | baldfaced | (adj) อย่างไม่ละอาย (คนชอบเล่าเรื่องโกหกโดยไม่ละอาย), See also: คนโกหก, Syn. brazen, shameless, barefaced | blush | (vi) อาการหน้าแดงเพราะเขินอาย, See also: เขินอาย, ละอาย, Syn. flush | blush for | (phrv) ละอายในเรื่อง | chutzpa | (adj) ที่ไม่ละอาย, Syn. shameless | contretemps | (n) เหตุการณ์ที่น่าละอาย, Syn. awkward, mishap, misfortune | dirty one's hands | (idm) ทำสิ่งผิดกฎหมาย, See also: ทำสิ่งน่าละอาย | feel small | (phrv) รู้สึกต่ำต้อย, See also: รู้สึกละอาย, รู้สึกขายหน้า, รู้สึกเสื่อมเสีย, Syn. look small | For shame! | (idm) น่าละอาย, See also: ช่างน่าอาย | hound out | (phrv) ทำให้หนีไปด้วยความละอาย | guilty | (adj) ซึ่งสำนึกผิด, See also: ละอาย, Syn. remorseful, ashamed, sorry, Ant. free from guilt | hangdog | (adj) น่าละอาย, See also: น่าอับอาย, Syn. ashamed, shamefaced | hide one's face in shame | (idm) ปิดหน้าด้วยความละอาย | smack in the eye | (idm) น่าละอาย, See also: น่าสมเพช | impenitent | (adj) ซึ่งไม่สำนึกผิด, See also: ซึ่งไม่ยอมขอโทษ, ซึ่งไม่ละอาย, Syn. obdurate, unrepentant | look someone in the eyes | (idm) เผชิญกับ...อย่างไม่เกรงกลัว, See also: เผชิญกับ...อย่างไม่ละอาย | look someone in the face | (idm) เผชิญกับ...อย่างไม่เกรงกลัว, See also: เผชิญกับ...อย่างไม่ละอาย | shame | (n) ความอับอาย, See also: ความน่าละอายใจ, ความอัปยศ, ความขายหน้า, Syn. disgrace, Ant. grace | shameless | (adj) ซึ่งไม่อับอาย, See also: ซึ่งไม่ละอายใจ, น่าเสื่อมเสีย, Syn. disrespectful, immodest, rude, Ant. respectful, courteous | shamful | (adj) น่าละอาย, See also: น่าอาย, น่าขายหน้า | shame out of | (phrv) ทำให้อายที่จะปฏิบัต ิ(บางสิ่ง), See also: มีความละอายใน | unabashed | (adj) ซึ่งไม่สะทกสะท้าน, See also: ซึ่งไม่มียางอาย, ซึ่งไม่ละอาย, ซึ่งไม่ขวยเขิน | unashamed | (adj) ซึ่งไม่ละอาย | unblushing | (adj) ไร้ยางอาย, See also: ไม่ละอายใจ, ไม่กระดาก, ไม่อาย, หน้าด้าน, Syn. unashamed, shameless, Ant. ashamed | unblushingly | (adv) อย่างไร้ยางอาย, See also: อย่างไม่ละอายใจ, ไม่กระดาก, ไม่อาย, หน้าด้าน, Syn. shamelessly |
| insoluble | (อินซอล'ละเบิล) adj. ไม่ละอาย, ไม่สามารถทำให้ละลายได้, แก้ไขไม่ได้, แก้ไม่ตก., See also: insolubility n. insolubly adv., Syn. unsolvable | opprobrious | (อะโพร'เบียส) adj. น่าเกลียดชัง, น่าอัปยศอดสู, น่าตำหนิ, น่าสบประมาท, น่าละอายใจ., See also: opprobriousness n. | primary key | กุญแจหลักในการสั่งให้เรียง (sort) ข้อความหรือตัวเลข จะต้องมีการกำหนดว่าจะเรียงตามอะไร เช่น ตามตัวอักษร ตามความมากน้อย ตามอายุ ฯ ตัวกำหนดนี้เรียกว่า กุญแจ (key) ตัวกำหนดที่สำคัญเป็นอันดับแรก เรียกว่า " กุญแจหลัก" ส่วนตัวสำคัญรองลงมา ก็เรียกว่า "กุญแจรอง" เช่นกำหนดให้เรียงตามตัวอักษร และอายุ ตัวอักษรจะเป็นกุญแจหลัก คือให้เรียงตามตัวอักษรก่อน เมื่อตัวอักษรซ้ำกัน จึงเรียงตามอายุ อายุก็เป็นกุญแจรอง ดู secondary key ประกอบ | shame | (เชม) n. ความอับอาย, ความละอายใจ, ความขายหน้า, เรื่องที่ทำให้เสียใจ vt. ทำให้รู้สึกละอายใจ, ทำให้อับอาย, ทำให้ขายหน้า, ทำให้อัปยศอดสู., See also: shamable adj. sameable adj. shameful adj. shameless adj. | unblushing | (อันบลัช'ชิง) adj. ไม่ละอายใจ, ไม่กระดาก, ไม่อาย, หน้าด้าน, หน้าไม่แดง., See also: unblushingly adv. unblushingness n., Syn. shameless |
| ashamed | (adj) ละอายใจ, กระดากใจ, อับอาย | brass | (n) ทองเหลือง, เครื่องทองเหลือง, ความทะลึ่ง, ความไม่ละอาย | SELF-self-conscious | (adj) ประหม่า, สะเทิ้นอาย, ขวยเขิน, ละอายใจ | shame | (n) ความอัปยศ, ความละอายใจ, ความขายหน้า, ความอับอาย | shame | (vt) ทำให้อับอาย, ทำให้ขายหน้า, ทำให้ละอายใจ | shamefaced | (adj) ขายหน้า, ละอายใจ, อับอาย, ขี้อาย | shameful | (adj) น่าขายหน้า, น่าละอายใจ, น่าอับอาย | shameless | (adj) ไร้ยางอาย, ไม่ละอายใจ, หน้าด้าน |
| | 恥ずかしい | [はずかしい, hazukashii] (adj) รู้สึกอาย, ละอาย, ขายหน้า |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |