|
| คาว | โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว | ระวัง | เอาใจใส่โดยไม่ประมาท, กันไว้ไม่ให้เกิดภัยอันตรายหรือความเสื่อมเสียเป็นต้น, เช่น ระวังตัวให้ดี ระวังโจรผู้ร้าย ระวังถูกล้วงกระเป๋า เวลาข้ามถนนให้ระวังรถ. |
| prejudice | ๑. ความเสื่อมเสีย๒. ความเดียดฉันท์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | detriment | ความเสื่อมเสีย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | ignominy | ความเสื่อมเสียเกียรติยศ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| ความเสื่อมเสีย | [khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit |
| discredit | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การสูญเสียชื่อเสียง, Syn. disesteem, disrepute, Ant. grace | disgrace | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความอัปยศ, การขายหน้า, ความน่าอดสู, Syn. dishonor, discredit, disrepute, infamy, Ant. grace, honor | dishonor | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor | dishonour | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Syn. shame, infamy, Ant. grace, honor | ignominy | (n) ความอัปยศ, See also: ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, Syn. disgrace, dishonor, Ant. grace, honor | taint | (n) จุดด่างพร้อย, See also: รอยมลทิน, จุดด่างพร้อย, ความเสื่อมเสีย | tarnish | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความมัวหมอง | unwholesomeness | (n) ความเสื่อมเสียต่อศีลธรรม |
| attaint | (อะเทนทฺ') vt. ประกาศเพิกถอนสิทธิ, ทำให้เสื่อมเสีย (เกียรติ) , กล่าวหา -n. =attainder, ความเสื่อมเสีย (เกียรติ) (disgrace, taint) | disgrace | (ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit | expense | (อิคซฺเพนซฺ') n. ค่าใช้จ่าย, การใช้จ่าย, การสละ, ค่าเสียหาย, ความสิ้นเปลือง. -Phr. (at the expense of สูญเสีย) -Phr. (at his (her, our, etc.) expense ทำความเสื่อมเสียแก่), Syn. cost | indignity | (อินดิก' นิที) n. ความเสียเกียรติ, ความเสื่อมเสีย, การเหยียดหยาม, การสบประมาท, การดูถูก, Syn. insult, dishonour | wear and tear | n. ความเสื่อมเสีย, ความสึก, การสึกหรอ, ความสึกกร่อน, การลดลงของคุณค่า, ค่าสึกหรอ | wounded | (วูน'ดิด) adj. ได้รับบาดเจ็บ, ได้รับบาดแผล, ได้รับความเสื่อมเสีย n. ผู้ได้รับบาดเจ็บ, Syn. injured |
| defilement | (n) ความสกปรก, มลทิน, ความด่างพร้อย, ความเสื่อมเสีย | disgrace | (n) ความอัปยศอดสู, ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, ความขายหน้า |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |