dissociate | (vt) ทำให้แยกออกจากกัน, See also: ทำให้ตัดขาดจากกัน, ทำให้พ้นจาก, ทำให้แยกตัว, Syn. separate, disunite, disengage | dissociation | (n) การแยกออกจากกัน, See also: การตัดขาดจากกัน, การแยกตัว, การไม่มีส่วนร่วม, Syn. disunion, severance, disengagement | dissociate from | (phrv) แยกออกจาก, See also: แยกจาก |
|
| dissociate | (ดิโซ'ชีเอท) vt. ทำให้แยกออก, ทำให้สลายตัว. vi. แยกตัวออกจากการสังคม, แตกแยก, See also: dissociative adj. ดูdissociate, Syn. separate | dissociation | (ดิโซซีเอ'เชิน) n. การแยกออก, การแตกแยก, Syn. separation |
| dissociate | (vt) แยกตัวออก, ไม่ชอบสังคม, แยกจากกัน, ไม่ชอบสังสรรค์ |
| | Acids, Completely Dissociated | กรดที่แรงและแตกตัวได้สมบูรณ์ [การแพทย์] | Dissociate | แตกตัว, การแตกตัว, แตกออก [การแพทย์] | Dissociation | กลไกทางจิตแตกแยกของบุคลิกภาพ [การแพทย์] | Dissociation | การแตกตัว, ไม่มีความสัมพันธ์กันเลย [การแพทย์] | Dissociation Constant | ค่าคงที่ในการแตกตัว, ค่าคงที่การแตกตัว, ค่าคงที่ของการแตกตัว [การแพทย์] | Dissociation Energy | พลังงานแตกแยก [การแพทย์] | Dissociation Factor | แฟกเตอของการแตกตัว [การแพทย์] | Dissociation, Electromechanical | หัวใจห้องล่างเต้นแต่ไม่มีการไหลเวียนเลือด [การแพทย์] | Dissociative Reaction | โรคประสาทดิสโซซิเอชั่น [การแพทย์] | Dissociative Type | แบบมีอาการดิสโซสิเอชั่น [การแพทย์] | Energy, Bond Dissociation | พลังงานในการแยกพันธะ, พลังงานการสลายพันธะ [การแพทย์] | Enzyme System, Dissociated | ระบบเอ็นซัยม์แยกกลุ่ม [การแพทย์] | bond dissociation | การสลายพันธะ, การใช้พลังงานเพื่อสลายแรงที่ยึดอะตอมไว้ด้วยกัน [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | acid dissociation constant | ค่าคงที่การแตกตัวของกรด, ค่าคงที่สมดุลของปฏิกิริยาที่โมเลกุลหรือไออนที่เป็นกรดทำปฏิกิริยากับน้ำให้ไฮโดรเนียมไอออน นิยมใช้อักษรย่อ Ka เป็นค่าที่บอกให้ทราบว่ากรดใดจะแตกตัวให้ H+ หรือ H3O+ ได้มากน้อยเพียงใด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | Gonotropic Dissociation | กิจกรรมทางการหาอาหารของยุงตัวเมีย [การแพทย์] |
| | พรากจากกัน | (v) be separated, See also: be scattered, be parted, be sundered, be apart, be divided, be dissociated, Syn. พลัดพราก, Example: เขาสองคนต้องพรากจากกันเพราะผู้ใหญ่ไม่เห็นด้วยที่จะให้รักกัน, Thai Definition: จากกันไปคนละทิศคนละทาง, แยกออกจากกันไป | ความร้าวฉาน | (n) disunion, See also: dissociation, split, rupture, discord, disagreement, dissension, disjunction, Syn. ความระหองระแหง, ความแตกร้าว, ความบาดหมาง, Ant. ความสามัคคี, ความปรองดอง, Example: ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทำให้เกิดเป็นความร้าวฉานระหว่างสถาบัน |
| ปลีก | [plīk] (v) EN: get away ; extricate oneself ; slip away ; branch off ; separate ; dissociate ; retire ; evade FR: dissocier ; séparer |
| | | | dissociate | v. t. [ imp. & p. p. Dissociated; p. pr. & vb. n. Dissociating. ] [ L. dissociatus, p. p. of dissociare to dissociate; dis- + sociare to unite, associate, socius companion. See Social. ] To separate from fellowship or union; to disunite; to disjoin; as, to dissociate the particles of a concrete substance. [ 1913 Webster ] Before Wyclif's death in 1384, John of Gaunt had openly dissociated himself from the reformer. A. W. Ward. [ 1913 Webster ] | dissociated | adj. 1. not connected or associated. Syn. -- unconnected. [ WordNet 1.5 +PJC ] 2. (Chem.) diffusing independently in a fluid; -- said of ions or molecules which may form relatively stable associated structures; as, the products become rapidly dissociated from the active site of the enzyme. Opposite of associated. [ PJC ] | Dissociation | n. [ L. dissociatio: cf. F. dissociation. ] 1. The act of dissociating or disuniting; a state of separation; disunion. [ 1913 Webster ] It will add infinitely dissociation, distraction, and confusion of these confederate republics. Burke. [ 1913 Webster ] 2. (Chem.) The process by which a compound body breaks up into simpler constituents; -- said particularly of the action of heat on gaseous or volatile substances; as, the dissociation of the sulphur molecules; the dissociation of ammonium chloride into hydrochloric acid and ammonia. [ 1913 Webster ] | Dissociative | a. Tending or leading to dissociation. [ 1913 Webster ] |
| 解离 | [jiě lí, ㄐㄧㄝˇ ㄌㄧˊ, 解 离 / 解 離] dissociation; to break up a chemical compound into its elements [Add to Longdo] |
| | 解離 | [かいり, kairi] (n, vs) dissociation [Add to Longdo] | 解離性障害 | [かいりせいしょうがい, kairiseishougai] (n) dissociative disorder [Add to Longdo] | 解離性同一性障害 | [かいりせいどういつせいしょうがい, kairiseidouitsuseishougai] (n) dissociative identity disorder [Add to Longdo] | 解離定数 | [かいりていすう, kairiteisuu] (n) dissociation constant [Add to Longdo] | 解離熱 | [かいりねつ, kairinetsu] (n) heat of dissociation [Add to Longdo] | 光解離 | [ひかりかいり, hikarikairi] (n) photodissociation; photo-dissociation [Add to Longdo] | 電気解離 | [でんきかいり, denkikairi] (n) (1) (See 電離) ionization; ionisation; (2) electrolytic dissociation [Add to Longdo] | 電離 | [でんり, denri] (n, vs) (1) (abbr) (See 電気解離) ionization; ionisation; (2) electrolytic dissociation [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |