ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: gerent, -gerent- |
|
| belligerent | (บะลิจ'เจอเรินทฺ) adj. ชอบสงคราม, ทำสงคราม, มุ่งร้าย, ก่อสงคราม n. ภาวะสงคราม, ฝ่ายที่เข้าทำสงคราม, Syn. pugnacious, Ant. pacific | gerent | (เจอ'รันท) ผู้ปกครอง, ผู้จัดการ, ผู้อำนวยการ | vicegerent | (ไวสฺเจอ'เรินทฺ) n. ผู้รักษาการแทน, ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน, ผู้มีตำแหน่งรอง |
| belligerent | (adj) ชอบรบกัน, ชอบสงคราม, กระหายสงคราม, ชอบตีรันฟันแทง | belligerent | (n) คู่พิพาท, คู่ปรปักษ์, คู่สงคราม, คู่กรณี | vicegerent | (n) ผู้รักษาการแทน, ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน |
| belligerent | คู่สงคราม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | belligerent | คู่สงคราม (ก. ระหว่างประเทศ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| รวน | (v) be provocative, See also: be belligerent, seek a quarrel, provoke, Syn. ยวน, ยียวน, Example: ผมก็รวนเฉพาะคนที่ผมจะรวนได้เท่านั้นแหละครับ, Thai Definition: ชวนวิวาท | ฮึกห้าว | (adj) bellicose, See also: belligerent, combative, Example: จ้าวกระทิงหนุ่มตัวนั้นนิสัยฮึกห้าว เที่ยวขวิดสัตว์อื่นไปทั่วป่า, Thai Definition: คะนองอย่างเกรี้ยวกราด, คะนองอย่างดุร้าย |
| รวน | [rūan] (v) EN: make trouble ; seek a quarrel ; pick a quarrel ; provoke ; be provocative ; be belligerent ; press FR: provoquer ; exciter |
| | | | Belligerent | a. [ L. bellum war + gerens, -entis, waging, p. pr. of gerere to wage: cf. F. belligérant. See Bellicose, Jest. ] 1. Waging war; carrying on war. “Belligerent powers.” E. Everett. [ 1913 Webster ] 2. Pertaining, or tending, to war; of or relating to belligerents; as, a belligerent tone; belligerent rights. [ 1913 Webster ] | Belligerent | n. A nation or state recognized as carrying on war; a person engaged in warfare. [ 1913 Webster ] | Belligerently | adv. In a belligerent manner; hostilely. [ 1913 Webster ] | Cobelligerent | a. Carrying on war in conjunction with another power. [ 1913 Webster ] | Cobelligerent | n. A nation or state that carries on war in connection with another. [ 1913 Webster ] | Digerent | . [ L. digerens, p. pr. of digerere. See Digest. ] Digesting. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ] | Gerent | a. [ L. gerens, p. pr. of gerere to bear, manage. ] Bearing; carrying. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ] | nonbelligerent | adj. not directly at war; as, nonbelligerent nations. [ WordNet 1.5 ] | nonbelligerent | n. A country which is not involved in a war. [ PJC ] | Vicegerent | a. [ Vice, a. + gerent: cf. F. vice-gérant. ] Having or exercising delegated power; acting by substitution, or in the place of another. Milton. [ 1913 Webster ] | Vicegerent | n. An officer who is deputed by a superior, or by proper authority, to exercise the powers of another; a lieutenant; a vicar. Bacon. [ 1913 Webster ] The symbol and vicegerent of the Deity. C. A. Young. [ 1913 Webster ] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |