| barbarian | (บาร์บาร์'เรียน) adj., n. (คน) เถื่อน, หยาบคาย, โหดเหี้ยม, ทารุณ, See also: barbarianism n. ดูbarbarian, Syn. savage |
| |
| | | มิลักขะ | (n) barbarian, See also: aborigine, Syn. มิลักขู, คนป่าเถื่อน, คนเถื่อน, คนป่า, มิลักข, คนดอย, Example: ชาวเขา ชาวดอยถือเป็นมิลักขะเพราะล้าหลัง มีวิถีชีวิต วัฒนธรรมประเพณีที่แปลกประหลาด, Count Unit: คน, Thai Definition: คนโง่ที่ไม่รู้อะไร, Notes: (บาลี) | มิลักขะ | (n) barbarian, See also: aborigine, Syn. มิลักขู, คนป่าเถื่อน, คนเถื่อน, คนป่า, มิลักข, คนดอย, Example: ชาวเขา ชาวดอยถือเป็นมิลักขะเพราะล้าหลัง มีวิถีชีวิต วัฒนธรรมประเพณีที่แปลกประหลาด, Count Unit: คน, Thai Definition: คนโง่ที่ไม่รู้อะไร, Notes: (บาลี) | คนเถื่อน | (n) barbarian, See also: savage, Syn. คนป่า, คนดง, คนดอย, Example: ความกลัวของคนเถื่อนที่ถึงกับนั่งไหว้รูปปั้นนั้น ไม่ใช่ความโง่เขลาแต่อย่างใด, Thai Definition: คนที่อยู่ในป่าในดงซึ่งห่างไกลความเจริญ | คนป่า | (n) barbarian, Syn. คนเถื่อน, คนดง, คนดอย, Count Unit: คน | คนป่าเถื่อน | (n) barbarian, See also: savage, Syn. คนเถื่อน, Example: จิตใจของเขายังเป็นพวกคนป่าเถื่อนอยู่จึงโหดเหี้ยมขนาดนี้, Count Unit: คน, Thai Definition: คนที่ยังไม่เจริญ, คนไร้อารยธรรม | อนารยชน | (n) barbarian, See also: savage, Syn. คนเถื่อน, คนดิบ, คนป่าเถื่อน, Example: คนกลุ่มนี้ชอบทำตัวเป็นอนารยชนที่ไม่มีการพัฒนาเลย, Thai Definition: คนที่ยังไม่เจริญ |
| คนดง | [khondong] (n) EN: barbarian |
| | | | Barbarian | n. [ See Barbarous. ] [ 1913 Webster ] 1. A foreigner. [ Historical ] [ 1913 Webster ] Therefore if I know not the meaning of the voice, I shall be unto him that speaketh a barbarian, and he that speaketh shall be a barbarian unto me. 1 Cor. xiv. 11. [ 1913 Webster ] 2. A man in a rude, savage, or uncivilized state. [ 1913 Webster ] 3. A person destitute of culture. M. Arnold. [ 1913 Webster ] 4. A cruel, savage, brutal man; one destitute of pity or humanity. “Thou fell barbarian.” Philips. [ 1913 Webster ] | Barbarian | a. Of, or pertaining to, or resembling, barbarians; rude; uncivilized; barbarous; as, barbarian governments or nations. [ 1913 Webster ] |
| | | 胡 | [こ, ko] (n) (arch) barbarian tribes surrounding ancient China #4,739 [Add to Longdo] | 夷;戎 | [えびす, ebisu] (n) (1) (arch) (See 蝦夷) peoples formerly of northern Japan with distinct language and culture (i.e. the Ainu); (2) provincial (i.e. a person who lives far from the city); (3) brutish, unsophisticated warrior (esp. used by Kyoto samurai to refer to samurai from eastern Japan); (4) (derog) foreigner; barbarian #13,165 [Add to Longdo] | 征夷大将軍 | [せいいたいしょうぐん, seiitaishougun] (n) commander-in-chief of the expeditionary force against the barbarians; great, unifying leader #17,267 [Add to Longdo] | 夷国 | [いこく, ikoku] (n) land of the barbarians [Add to Longdo] | 夷人 | [いじん, ijin] (n) barbarian; devil [Add to Longdo] | 夷俗 | [いぞく, izoku] (n) customs of the barbarians [Add to Longdo] | 夷蛮戎狄 | [いばんじゅうてき, ibanjuuteki] (n) the barbarians beyond the borders of old China [Add to Longdo] | 夷狄 | [いてき, iteki] (n) barbarians; aliens [Add to Longdo] | 胡国 | [ここく, kokoku] (n) (arch) North China barbarian nations [Add to Longdo] | 紅毛夷 | [こうもうい, koumoui] (n) late Edo-period pejorative for the Dutch; red-haired barbarian [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |