(Few results found for fanfares automatically try *fanfar*) |
|
| | fanfare | (แฟน'แฟรฺ) n. เสียงแตรที่ดังกังวาล, การแสดงโอ้อวด, การโฆษณา, การประชาสัมพันธ์, การประโคม, แตรเดี่ยว | fanfaron | n. คนขี้อวด, คนขี้โม้, การแสดงโอ้อวด | fanfaronade | (แฟนฟะระเนด') n. การคุยโต, การโอ้อวด. |
| | แตรฟันฟาร์ | (n) fanfare trumpet, Count Unit: ตัว, Thai Definition: แตรที่ใช้เป่าในเวลาเริ่มพิธีในการแข่งขันกีฬาเป็นต้น | ประโคม | (v) play a prelude, See also: play (music), strike up a fanfare, sing the praise of, play an overture, Syn. โหมโรง, บรรเลง, เล่นดนตรี, Example: ขณะที่จุดเพลิงศพวงพิณพาทย์ก็เริ่มประโคม, Thai Definition: บรรเลงดนตรีเพื่อเป็นสัญญาณในพิธีบางอย่าง เพื่อสักการบูชาหรือยกย่องเป็นต้น |
| การคุยโม้ | [kān khui mō] (n, exp) EN: boast FR: vantardise [ f ] ; fanfaronnade [ f ] ; forfanterie [ f ] ; gasconnade [ f ] (litt.) | ขี้โม้ | [khīmō] (adj) EN: boastful ; bragful ; given to exaggeration FR: vantard ; fanfaron ; hâbleur ; bluffeur | ขี้โอ่ | [khī-ō] (adj) EN: given to showing off ; boastful ; braggard FR: vantard ; fanfaron ; hâbleur ; enclin à l'exagération | ลำพอง | [lamphøng] (adj) EN: cock-a-hoop FR: suffisant ; fanfaron | โม้ | [mō] (v) EN: talk big ; brag ; boast ; play up ; preach and trumpet ; blow one's own horn FR: se vanter ; fanfaronner ; se glorifier ; se flatter (de) (litt.) ; crier sur tous les toits | มุก | [muk] (v) EN: fib ; boast ; brag FR: raconter des bobards ; se vanter ; faire fe fanfaron | โอ่ | [ō] (v) EN: brag ; boast ; talk big ; exaggerate ; be fond of showing off FR: se vanter ; fanfaronner ; cabotiner | เอิกเกริก | [oēkkaroēk] (adv) EN: with great fanfare ; on a grand scale ; uproariously ; loudly | แตรวง | [traēwong] (n) EN: band ; musical group ; brass band FR: groupe (musical) [ m ] ; orchestre [ m ] ; fanfare [ f ] ; orchestre de cuivres [ m ] | อวดเก่ง | [ūatkeng] (adj) EN: pretentious ; boastful FR: vantard ; fanfaron | ยกตนข่มท่าน | [yok ton khom than] (v, exp) EN: bluster ; swagger ; swank ; brag FR: fanfaronner ; se pavaner ; se vanter |
| | | | Fanfare | n. [ F. Cf. Fanfaron. ] A flourish of trumpets, as in coming into the lists, etc.; also, a short and lively air performed on hunting horns during the chase. [ 1913 Webster ] The fanfare announcing the arrival of the various Christian princes. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] | Fanfaron | ‖n. [ F., fr. Sp. fanfarron; cf. It. fanfano, and OSp. fanfa swaggering, boasting, also Ar. farfār talkative. ] A bully; a hector; a swaggerer; an empty boaster. [ R. ] Dryden. [ 1913 Webster ] | Fanfaronade | n. [ F. fanfaronnade, fr. Sp. fanfarronada. See Fanfaron. ] A swaggering; vain boasting; ostentation; a bluster. Swift. [ 1913 Webster ] |
| | | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |