| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -outlaw-, *outlaw* |
| |
| | outlaw | (เอาทฺ'ลอ) n. คนนอกกฎหมาย, คนร้าย, ผู้ร้าย, อาชญากร vt. ทำให้เป็นสิ่งผิดกฎหมาย, คว่ำบาตร, ประณาม, ห้าม, Syn. law-breaker |
| | outlaw | (n) อาชญากร, ผู้ร้าย, คนนอกกฎหมาย | | outlaw | (vt) หนีกฎหมาย, ผิดกฎหมาย, นอกกฎหมาย, ห้าม, ประกาศ | | outlawry | (n) การทำให้ผิดกฎหมาย, การประณาม, การคว่ำบาตร |
| | outlaw | นอกกฎหมาย, คนนอกกฎหมาย, ผู้ร้าย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | outlawry | การประกาศให้เป็นคนนอกกฎหมาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | Outlaws | ผู้ร้าย [TU Subject Heading] |
| | | ที่ดินมือเปล่า | (n) outlaw land, See also: land without document of ownership, Example: ปู่ของเขามีที่ดินมือเปล่าอยู่หลายแปลง, Count Unit: แปลง, ผืน, Thai Definition: ที่ดินซึ่งผู้ครอบครองยังไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ดิน | | คนร้าย | (n) outlaw, See also: bandit, criminal fellow, murderer, Syn. ผู้ร้าย, Ant. คนดี, คนบริสุทธิ์, Example: ตำรวจได้รับแจ้งว่ามีคนร้ายดักปล้นเงินจากลูกค้าของธนาคาร, Count Unit: คน |
| | คนร้าย | [khonrāi] (n) EN: outlaw ; criminal ; malefactor FR: malfaiteur [ m ] |
| | | | | Outlaw | n. [ AS. ūtlaga, ūtlah. See Out, and Law. ] 1. A person excluded from the benefit of the law, or deprived of its protection. Blackstone. [ 1913 Webster ] 2. A person engaging habitually in criminal activity, especially theft or robbery; an habitually lawless person, especially one who is a fugitive from the law. [ PJC ] | | Outlaw | v. t. [ imp. & p. p. Outlawed p. pr. & vb. n. Outlawing. ] [ AS. &unr_;tlagian. ] [ 1913 Webster ] 1. To deprive of the benefit and protection of law; to declare to be an outlaw. Blackstone. [ 1913 Webster ] 2. To remove from legal jurisdiction or enforcement; as, to outlaw a debt or claim; to deprive of legal force. “Laws outlawed by necessity.” Fuller. [ 1913 Webster ] 3. To render illegal; to ban, prohibit, or proscribe under sanction of some penalty. [ PJC ] | | outlawed | adj. 1. contrary to or forbidden by law; banned; illicit; as, a member of an outlawed political party.
Syn. -- illegitimate, illicit, outlaw(prenominal), unlawful. [ WordNet 1.5 ] | | Outlawry | n.; pl. Outlawries 1. The act of outlawing; the putting a man out of the protection of law, or the process by which a man (as an absconding criminal) is deprived of that protection. [ 1913 Webster ] 2. The state of being an outlaw. [ 1913 Webster ] 3. Defiance of the law; habitual criminality. [ PJC ] |
| | | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
