(v) kidnap, See also:abduct, hold to ransom, snatch, seize, Example: ผู้นำฝ่ายค้านถูกลักพาตัวจากญี่ปุ่นมากักขังในประเทศบ้านเกิดเมืองนอน, Thai Definition: ขโมยบุคคลไป
v. t. [ imp. & p. p. Kidnaped r Kidnapped; p. pr. & vb. n. Kidnaping or Kidnapping. ] [ Kid a child + Prov. E. nap to seize, to grasp. Cf. Knab, Knap, Nab. ] To take (any one) by force or fear, and against one's will, with intent to carry to another place. Abbott. [ 1913 Webster ]
You may reason or expostulate with the parents, but never attempt to kidnap their children, and to make proselytes of them. Whately. [ 1913 Webster ]
☞ Originally used only of stealing children, but now extended in application to any human being, involuntarily abducted.
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย