ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: เนียง, -เนียง- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ 新正如意 新年发财 | [xīn zhèng rú yì xīn nián fā cái, ㄒㄧㄣ ㄓㄥˋ ㄖㄨˊ ㄧˋ ㄒㄧㄣ ㄋㄧㄢˊ ㄈㄚ ㄘㄞˊ, 新 正 如 意 新 年 发 财] (phrase) คำอวยพรสวัสดีปีใหม่ของชาวจีนในวันตรุษจีน ความหมายคือ ขอให้ปีใหม่นี้สมหวังทุกประการ และร่ำรวยมั่งคั่ง คนไทยมักอ่านว่า ซินเจียยู่อี่ซินนี้ฮวดใช้ ซึ่งได้รับอิทธิพลจากสำเนียงแต้จิ๋ว |
|
| strine | (n) สำเนียงอังกฤษออสเตรเลีย |
| สำเนียง | (n) accent, See also: intonation, tone, modulation, pronunciation, enunciation, Syn. เสียง, น้ำเสียง, ทำนองเสียง, Example: ตัวผมเองก็มีสำเนียงการพูด และกำพืดที่แท้จริงเหมือนกับพวกคุณ, Count Unit: สำเนียง, Thai Definition: เสียงที่ต่างกันไปตามท้องถิ่น | พะเนียง | (n) Archidendron jiringa Nielsen, Syn. เนียง, ต้นพะเนียง, Example: ชาวบ้านแถบภาคใต้มักปลูกพะเนียงไว้เพื่อเก็บลูกเนียงมาเป็นอาหาร, Count Unit: ต้น, Thai Definition: ชื่อไม้ต้นชนิด Archidendron jiringa Nielsen ในวงศ์ Leguminosae ฝักบิดเป็นวง เมล็ดค่อนข้างแบน กินได้, Notes: (ถิ่นใต้) | พะเนียง | (n) firework, See also: Roman candle, Syn. ไฟพะเนียง, Example: วัดนี้มีชื่อด้านไฟพะเนียงส่วนอีกวัดหนึ่งก็จะมีชื่อด้านตะไล, Count Unit: ดอก, ชุด, Thai Definition: ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ บรรจุดินดำ ใช้ตั้งจุดไฟให้ลุกเป็นช่องาม | พะเนียง | (n) kind of water-pot, Syn. หม้อพะเนียง, Example: ในครัวมีอุปกรณ์หลายอย่างทั้งเตาถ่าน หม้อพะเนียง ลังถึงนึ่งข้าว, Count Unit: หม้อ, ลูก, Thai Definition: ชื่อหม้อน้ำชนิดหนึ่ง รูปอย่างหม้อคะนน |
| ชะเนียง | น. ต้นเนียง. (ดู เนียง ๒). | เนียง ๑ | น. นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง). | เนียง ๒ | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Archidendron jiringa (Jack) I.C. Nielsen ในวงศ์ Leguminosae ฝักบิดเป็นวง เมล็ดค่อนข้างแบน กินได้, พะเนียง ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ชะเนียง. | พะเนียง ๑ | น. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่บรรจุดินดำ ใช้ตั้งจุดไฟให้ลุกเป็นช่องาม เรียกว่า ไฟพะเนียง. | พะเนียง ๒ | ดู เนียง ๒. | พะเนียง ๓ | น. ชื่อหม้อนํ้าชนิดหนึ่ง รูปอย่างหม้อคะนน. | ศัพท์สำเนียง | น. เสียง เช่น ข้างนอกเสียงเอ็ดอึง อยู่ข้างในฟังไม่ได้ศัพท์สำเนียง. | สำเนียง | น. เสียง, นํ้าเสียง, หางเสียง, วิธีออกเสียง, เช่น สำเนียงส่อภาษา สำเนียงไม่ชัด พูดภาษาไทยแต่สำเนียงเป็นฝรั่ง. | สุรางค์จำเนียง | น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๓ ชั้น หน้าทับปรบไก่ | สุรางค์จำเนียง | ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. | กระกรี๊ด | ว. เสียงกรีด ๆ ดั่งเสียงหญิงร้องด้วยความตกใจ เช่น แต่ร้องจนสุดสิ้นพระสุรเสียงสำเนียงกระกรี๊ดกรีด (ม. ร่ายยาว กุมาร). | กระต่ายเต้น | ชื่อเพลงไทยสำเนียงมอญ ใช้ในการแสดงละครและลิเก. | กระแต ๒ | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงลาว มี ๒ เพลง คือ กระแตเล็กหรือกราวกระแซ และกระแตใหญ่หรือกระแตไต่ไม้. | กระแตไต่ไม้ ๑ | ชื่อเพลงโหมโรงเสภา เดิมเป็นเพลงไทยภาคเหนือสำเนียงลาว ต่อมามีผู้นำมาแต่งขยายเป็นอัตรา ๓ ชั้น โดยใช้ชื่อเดิม. | กลองจีน | น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง ได้แบบมาจากจีน ใช้บรรเลงเพลงสำเนียงจีน มักทำด้วยไม้แผ่นประกอบกันเข้าเป็นรูปกลม ไม่ได้ขุดให้กลวงเหมือนกลองอย่างอื่น. | กลองต๊อก | น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง เป็นของจีนใช้ประกอบในการบรรเลงเพลงสำเนียงจีน มีขนาดเล็ก ตีหน้าเดียวด้วยไม้เล็ก ๆ ๑ คู่. | กังสดาล | (-สะดาน) น. เครื่องตีให้เกิดเสียงอย่างหนึ่ง เป็นแผ่นโลหะหล่อจากสัมฤทธิ์หรือทองเหลือง รูปร่างคล้ายพัดที่คลี่ออก ด้านบนเจาะรูแขวน ด้านล่างเป็นวงโค้งคล้ายวงเดือน เช่น แว่วสำเนียงเสียงระฆังกังสดาล (อิเหนา). | กัมพุช ๒ | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงเขมร, ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. | กำปอ | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงเขมร เรียกว่า เขมรกำปอ. | เกรียง ๒ | (เกฺรียง) ว. ใหญ่, ยิ่ง, มาก, เช่น มีศัพท์สำเนียงเกรียงระงม (ม. คำหลวง กุมาร). | โกญจนะ | (โกนจะนะ) ย่อมาจาก โกญจนาท เช่น เสียงช้างก้องโกญจนสำเนียง (สมุทรโฆษ). | ขอม ๒ | น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงขอม เช่น ขอมทรงเครื่อง ขอมใหญ่ ขอมน้ำเต้า ขอมระทม. | ขะแมร์กอฮอม | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงเขมร อัตรา ๓ ชั้น หน้าทับปรบไก่ แต่งขยายจากเพลงเขมรแดง อัตรา ๒ ชั้น นิยมบรรเลงต่อกันเป็นเพลงชุด เรียกว่า สามขะแมร์ ซึ่งประกอบด้วย เพลงขะแมร์กอฮอม เพลงขะแมร์ซอ และเพลงขะแมร์ธม. | ขะแมร์ซอ | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงเขมร อัตรา ๓ ชั้น หน้าทับปรบไก่ แต่งขยายจากเพลงเขมรขาว อัตรา ๒ ชั้น นิยมบรรเลงต่อกันเป็นเพลงชุด เรียกว่า สามขะแมร์ ซึ่งประกอบด้วย เพลงขะแมร์กอฮอม เพลงขะแมร์ซอ และเพลงขะแมร์ธม. | ขะแมร์ธม | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงเขมร อัตรา ๓ ชั้น หน้าทับปรบไก่ แต่งขยายจากเพลงเขมรใหญ่ อัตรา ๒ ชั้น นิยมบรรเลงต่อกันเป็นเพลงชุด เรียกว่า สามขะแมร์ ซึ่งประกอบด้วย เพลงขะแมร์กอฮอม เพลงขะแมร์ซอ และเพลงขะแมร์ธม. | เขมร ๒ | (ขะเหฺมน) น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงเขมร เช่น เขมรไทรโยค เขมรโพธิสัตว์ เขมรลออองค์. | แขก ๓ | น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงแขก เช่น แขกสาหร่าย แขกบรเทศ แขกกุลิต. | คีต, คีต-, คีตกะ, คีตะ | (คีด, คีตะ-, คีตะกะ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสำเนียงบรรสาน (สมุทรโฆษ). | เงี้ยวระเริง | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงไทใหญ่ (เงี้ยว). | จีน ๒ | น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงจีน เช่น จีนขวัญอ่อน จีนลั่นถัน จีนขิมเล็ก. | เจ้าเซ็น | ชื่อเพลงไทยสำเนียงแขก อัตราชั้นเดียวและอัตรา ๒ ชั้น, แขกเจ้าเซ็น ก็เรียก. | ชมสวนสวรรค์ | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงจีน อัตรา ๒ ชั้น | ซุ้ม ๓ | น. ทำนองเพลงไทยสำเนียงลาว อัตราชั้นเดียว เดิมประดิษฐ์ขึ้นสำหรับบรรเลงต่อท้ายเพลงเดี่ยวลาวแพน เรียกว่า ออกซุ้ม ต่อมามีผู้นำไปบรรเลงต่อท้ายเพลงสำเนียงลาวอื่น ๆ. | ตรีเพชรพวง | น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดให้แต่ละวรรคมีคำเดียวกัน ผันวรรณยุกต์รูปสามัญ เอก โท ตรี และจัตวา สลับกันก็ได้ เช่น มโหรีรี่รี้ดีดสีเสียง จับปี่หริงหริ่งหริ้งพริ้งเพราะเพรียง ฆ้องสำเนียงเต๋งเต่งเต้ง ติงเหน่งโยน (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน). | ต้อยตริ่ง | (-ตะหฺริ่ง) น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงลาว อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับสองไม้ | ตัดไม้ข่มนาม | ก. ทำพิธีทางไสยศาสตร์ก่อนออกสงคราม โดยหาไม้ที่มีชื่อเหมือนหรือสำเนียงคล้ายชื่อข้าศึกมาตัดให้ขาดเพื่อเอาชัย. | ทวาย ๒ | (ทะ-) น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงมอญ มี ๒ แบบ คือ ทวายเต็ม และที่ตัดลงจากทวายเต็ม เรียกว่า ทวายตัด. | ทองแดง ๓ | น. สำเนียงของคนภาคใต้ที่พูดภาษากลางเพี้ยนไปจากสำเนียงมาตรฐาน. | ฝนแสนห่า ๑ | ชื่อดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งมีประกายไฟพุ่งออกมาคล้ายไฟพะเนียง แต่หมุนรอบตัว. | ฝรั่ง ๒ | (ฝะหฺรั่ง) น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงฝรั่ง เช่น ฝรั่งควง ฝรั่งรำเท้า ฝรั่งจรกา ฝรั่งแง. | ฝอยทอง ๑ | ชื่อดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งคล้ายไฟพะเนียง. | พญาแปร | น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงมอญ อัตรา ๒ ชั้น. | พม่า ๒ | (พะม่า) น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงพม่า เช่น พม่ากล่อม พม่าเห่ พม่ากำชับ พม่าห้าท่อน. | เพลง | (เพฺลง) น. สำเนียงขับร้อง, ทำนองดนตรี, บทประพันธ์ดนตรี, กระบวนวิธีรำดาบรำทวนเป็นต้น, ชื่อการร้องแก้กัน มีชื่อต่าง ๆ เช่น เพลงปรบไก่ เพลงฉ่อย | ภาษาถิ่น | น. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น. | มอญ ๒ | น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงมอญ เช่น มอญรำดาบ มอญชมจันทร์ มอญอ้อยอิ่ง. | ละครพันทาง | น. ละครแบบหนึ่ง ดัดแปลงมาจากละครรำของเก่า ตัวละครพูดบทของตนเอง มักแสดงเรื่องแต่งจากพงศาวดารชาติต่าง ๆ มีท่ารำ สำเนียงเจรจา และทำนองเพลงตามชาตินั้น ๆ เช่น เรื่องสามก๊ก ราชาธิราช พระลอ. | ลั่นถัน | ชื่อเพลงไทยสำเนียงจีน อัตรา ๒ ชั้น ของเก่า หน้าทับสองไม้ | ลาว ๒ | น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงลาว เช่น ลาวกระแซ ลาวดวงเดือน ลาวดำเนินทราย ลาวเจริญศรี ลาวครวญ. | ลิ้นแข็ง | ว. อาการที่พูดออกสำเนียงได้ไม่ชัด, อาการที่พูดภาษาอื่นให้ชัดได้ยาก. |
| | ลูกเนียง | [lūk nīeng] (n, exp) EN: Archidendron jiringa ; Luk Nieng Tree | ออกเสียงตามสำเนียงเดิม | [øksīeng tām samnīeng doēm] (v, exp) EN: pronounce the old way FR: prononcer à l'ancienne | สำเนียง | [samnīeng] (n) EN: accent ; intonation ; tone ; modulation ; pronunciation ; enunciation FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; intonation [ f ] ; ton [ m ] | สำเนียงเปล่ง | [samnīeng pleng] (n, exp) EN: accent FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; parler [ m ] |
| accent | (n) สำเนียง, Syn. dialect, speech pattern | articulation | (n) การออกเสียง, See also: การออกสำเนียง, Syn. utterance | dialectal | (adj) เกี่ยวกับภาษาและสำเนียงเฉพาะถิ่น | firework | (n) ดอกไม้ไฟ, See also: ดอกไม้เพลิง, พลุ, ไฟพะเนียง, ตะไล, ดอกมะตาด, ดอกไม้ตาด | nasal twang | (n) สำเนียงขึ้นจมูก | Oxford accent | (n) สำเนียงภาษาอังกฤษแบบอ็อกซ์ฟอร์ดในประเทศอังกฤษ, See also: เป็นสำเนียงมาตรฐาน |
| accent | (n. แอค' เซินทฺ, v. แอค' เซินทฺ, แอค' เซนทฺ') n. เสียงหนัก, เสียงเน้น, เครื่องหมายเสียงหนัก, การเน้นเสียงหนักตรงพยางค์หนึ่งพยางค์ใด, สำเนียงเปล่ง, ลักษณะจำพวก, ความเน้นหนัก. | brogue | (โบรก) n. สำเนียงท้องถิ่น, สำเนียงบ้านนอก, สำเนียงพื้นบ้าน, รองเท้าทำงานที่มีรูเจาะเป็นสิ่งประดับ, อุบาย, กล, See also: broguery n. ดูbrogue broguish adj. ดูbrogue | cockney accent | n. สำเนียงอังกฤษของชาวลอนดอนย่านตะวันออก | dialect | (ได'อะเลคทฺ) n. ภาษาท้องถิ่น, สำเนียงท้องถิ่น ๆ, See also: dialectal adj. ดูdialect, Syn. jargon | spark | (สพาร์ค) n. ประกายไฟ, ไฟพะเนียง, การลุกเป็นไฟ, ประกายแวววาว, ประกายเพชรพลอย, จำนวนเล็กน้อย, ร่องรอยเล็กน้อย, ร่องรอยแห่งชีวิตหรือพลัง, ความมีชีวิตชีวา, ความเฉียบแหลม, เจ้าชู้, เจ้าหน้าที่ควบคุมวิทยุบนเรือหรือเครื่องบิน.vi. ปล่อยประกายไฟ vt. ทำให้เกิดประกายไฟ, กระตุ้น |
| accent | (n) เสียงเน้น, สำเนียง, การเน้นเสียง | dialect | (n) ภาษาถิ่น, ภาษาพื้นเมือง, สำเนียงท้องถิ่น | spark | (n) ลูกไฟ, ประกายไฟ, ไฟพะเนียง, ความมีชีวิตชีวา, คนเจ้าชู้ | spark | (vi) ปล่อยไฟพะเนียง, เป็นประกาย, ส่งแสงแวววับ, เกี้ยว |
| | しゃあない | [しゃあない, shaanai] (n) ช่วยไม่ได้/ไม่ได้ตั้งใจทำ (ศัพท์สำเนียงโอซาก้า) |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |