dilapidated | (ดิแลพ'พิเดทิด) adj. ปรักหักพัง, ชำรุดทรุดโทรม, เน่าเปื่อย, Syn. falling | frame-up | n. การใส่ร้ายปรักปรำผู้บริสุทธิ์ | gone | (กอน, โกน) adj. จากไป, ผ่านไป, ที่แล้ว, อดีต, สูญเสีย, หมดหวัง, ปรักหักพัง, ตั้งครรภ์, ตายแล้ว, อ่อนแรง, ใช้หมดแล้ว, เยี่ยมยอด | ruin | (รู'อิน) n. ความพินาศ, ความหายนะ, ซากปรักหักพัง, สถานที่ปรักหักพัง, ความล่มจม, การล้มละลาย vi. ทำให้พินาศ, ทำลาย ให้ล่มจม, ทำให้ย่อยยับ, ล่อลวง (ผู้หญิง) vi. ประสบความพินาศ, ประสบความหายนะ, ล่มจม, ล้มละลาย, ย่อยยับ, See also: ruinable adj. ruiner n. | ruination | (รูอิเน'เชิน) n. การพินาศ, การล่มจม, การล้มละลาย, สิ่งที่พินาศ, สิ่งที่ย่อยยับ, สิ่งปรักหักพัง, Syn. destruction | ruinous | (รู'อะเนิส) adj. ทำให้พินาศ, ซึ่งทำลาย, เป็นภัย, ย่อยยับ, ล่มจม, ประกอบด้วยซากปรักหักพัง, Syn. disastrous, wasting | wrack | (แรค) n. ความฉิบหาย, ความหายนะ, การทำลาย, สิ่งที่ถูกทำลาย, ซากปรักพัง, เรืออับปราง, พืชทะเลที่ติดอยู่บนฝั่งทะเล | wreck | (เรค) n. สิ่งที่อับปาง, ซากปรักพัง, ซากเรือแตก, บุคคลที่มีสุขภาพเสื่อมโทรม. vi., vt. (ทำให้) อับปาง, ประสบความหายนะ, พังพินาศ, เป็นผู้ทำลาย, Syn. raze, destroy, wrack, ruin | wreckage | (เรค'คิจฺ) n. การทำลาย, การทำให้พังพินาศ, ความหายนะ, การเป็นซากปรักพัง |
|
debris | (n) ซากปรักหักพัง, เศษเล็กเศษน้อย, ตะกอน | decadent | (adj) เสื่อมโทรม, เสื่อม, ทรุดโทรม, ผุพัง, ปรักหักพัง, หมดสภาพ | denounce | (vt) ประณาม, หมิ่นประมาท, กล่าวโทษ, ปรักปรำ, ติเตียน | denunciation | (n) การประณาม, การกล่าวโทษ, การติเตียน, การปรักปรำ | dilapidated | (adj) ปรักหักพัง, แตกสลาย, ทรุดโทรม, ชำรุด | garrison | (vi) ส่งทหารไปรักษาการณ์ | incriminate | (vt) ใส่ความ, ปรักปรำ, ใส่ร้ายป้ายสี | ruin | (n) สิ่งปรักหักพัง, ความเสื่อมโทรม, ความหายนะ, ความพินาศ | wreck | (n) เรือแตก, การอับปาง, ซากปรักหักพัง | wreckage | (n) การทำลาย, ซากปรักหักพัง, ความหายนะ |
|