| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -axle-, *axle* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | axle | (แอค' เซิล) n. แกนล้อ, เพลารถ, แกน, เพลา, หมุด, เข็ม, Syn. spindle, shaft | | axletree | (แอค' เซิลทรี) n. ลำต้น |
| | axle | (n) เพลา, แกน, อักษะ, เข็ม, หมุด |
| | | | เพลา | (n) axle, See also: shaft, Example: ชาวอังกฤษได้ประดิษฐ์รถจักรไอน้ำขึ้น โดยมีลูกสูบตั้งตรง 2 สูบ ขับเคลื่อนเพลาซึ่งติดกับล้อที่มีฟันเฟืองวิ่งไปบนราง, Count Unit: เพลา, Thai Definition: แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, แกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน | | กระบอกเพลา | (n) axle, Count Unit: กระบอก, Thai Definition: ปลอกไม้ที่ตอกอัดไว้ในรูดุมเกวียน สำหรับสอดเพลาเข้าในรูนั้นป้องกันมิให้รูดุมคราก | | แกน | (n) axle, See also: axis, spindle, Example: ระหว่างล้อสองข้างของเกวียนมีแกนเป็นตัวยึดและบังคับการหมุนของล้อทั้ง 2 ข้างให้พร้อมกัน, Count Unit: แกน, Thai Definition: วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม |
| | ดุม | [dum] (n) EN: hub ; hub of a wheel ; nave of an ox-cart ; nave box ; axle-nut of a whee FR: moyeu [ m ] | | แกน | [kaēn] (n) EN: axle ; axis ; spindle FR: axe [ m ] ; pivot [ m ] | | เพลา | [phēlā = phlao] (n) EN: axle ; shaft FR: essieu [ m ] ; axe [ m ] | | เพลาคู่ | [phēlā khū = phlao khū] (n, exp) EN: tandem axle | | เพลารถ | [phēlā rot = phlao rot] (n, exp) EN: car axle FR: essieu [ m ] |
| | | | axle | (n) a shaft on which a wheel rotates | | axle bar | (n) an iron bar that serves as an axletree | | axle grease | (n) a thick heavy grease used to lubricate axles | | axletree | (n) a dead axle on a carriage or wagon that has terminal spindles on which the wheels revolve |
| | Axle | n. [ OE. axel, exel, shoulder, AS. eaxl; akin to AS. eax axle, Sw. & Dan. axel shoulder, axle, G. achse axle, achsel shoulder, L. axis axle, Gr. 'a`xwn, Skr. aksha, L. axilla shoulder joint: cf. F. essieu, axle, OF. aissel, fr. dim. of L. axis. √205. Cf. 2d Axis. ] 1. The pin or spindle on which a wheel revolves, or which revolves with a wheel. [ 1913 Webster ] 2. A transverse bar or shaft connecting the opposite wheels of a car or carriage; an axletree. [ 1913 Webster ] 3. An axis; as, the sun's axle. [ 1913 Webster ] Had from her axle torn
The steadfast earth. Milton. [ 1913 Webster ] ☞ Railway axles are called leading and trailing from their position in the front or in the rear of a car or truck respectively. [ 1913 Webster ] | | Axle box | 1. A bushing in the hub of a wheel, through which the axle passes. [ 1913 Webster ] 2. The journal box of a rotating axle, especially a railway axle. [ 1913 Webster ] ☞ In railway construction, the axle guard, or pedestal, with the superincumbent weight, rests on the top of the box (usually with a spring intervening), and holds it in place by flanges. The box rests upon the journal bearing and key, which intervene between the inner top of the box and the axle. [ 1913 Webster ] | | Axled | a. Having an axle; -- used in composition. [ 1913 Webster ] Merlin's agate-axled car. T. Warton. [ 1913 Webster ] | | Axle guard | The part of the framing of a railway car or truck, by which an axle box is held laterally, and in which it may move vertically; -- also called a jaw in the United States, and a housing in England. [ 1913 Webster ] | | Axletree | n. [ Cf. Icel. öxultr&unr_;. ] 1. A bar or beam of wood or iron, connecting the opposite wheels of a carriage, on the ends of which the wheels revolve. [ 1913 Webster ] 2. A spindle or axle of a wheel. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
