| จ้วง | (v) stab, See also: pierce, cut, hit, beat, Syn. ฟัน, ตี, Example: ขโมยจ้วงเขาเสียหลายแผล, Thai Definition: กิริยาที่ตีหรือฟันสุดแขน |
| จาบจ้วง | (v) encroach, See also: intrude, trespass, Syn. ล่วงเกิน, อาจเอื้อม, จ้วงจาบ, Example: ดิฉันไม่ยอมให้ใครมาจาบจ้วงดิฉันหรอก, Thai Definition: ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา |
| จ้วงจาบ | (v) be insulting, See also: be insolent, be disrespectful, be offensive, Syn. จาบจ้วง, อาจเอื้อม, ล่วงเกิน, Example: ผมปล่อยให้เขาจ้วงจาบกันด้วยอารมณ์ที่พล่านเดือด, Thai Definition: ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา |
| จ้วง | ก. กิริยาที่เอาภาชนะเช่นขันเอื้อมลงไปตักนํ้าขึ้นมาโดยแรง |
| จ้วง | อาการที่เอาพายพุ้ยนํ้าโดยเร็วอย่างพายเรือแข่ง |
| จ้วง | โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ตีหรือฟันสุดแขน เช่น จ้วงตี จ้วงฟัน. |
| จ้วงจาบ | ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จาบจ้วง ก็ว่า. |
| จ๋วง | น. ต้นสนเขา. (ดู สน ๑). |
| จ๋วงเครือ | น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ). |
| จาบจ้วง | ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จ้วงจาบ ก็ว่า. |
| กระทวย | น. ทวย, คันทวย, เช่น กระทวยธวัชกลงวง คชินทรจ้วงจับลม (เพชรมงกุฎ). |
| จ้ำ ๑ | ก. จ้วงใบพายลงในน้ำ แล้ววักไปทางข้างตัวโดยแรงและเร็ว เช่น เขาจ้ำเรือข้ามฟาก, ฟันหรือแทงถี่ ๆ เช่น ผู้ร้ายจ้ำแทง. |
| โชงโลง | น. เครื่องมือชนิดหนึ่งสำหรับวิดน้ำ ลักษณะคล้ายลูกฟักผ่าซีกและตัดครึ่ง สานด้วยไม้ไผ่ มีคันยาวต่อออกไปทางท้ายสำหรับจับ ผูกโยงแขวนไว้กับขาหยั่ง แล้วจับคันจ้วงน้ำสาดออกไปยังที่ที่ต้องการ, ชงโลง ก็ว่า, อีสานเรียก กะโซ้, พายัพเรียก กระโจ้, ปักษ์ใต้เรียก โพง. |
| รากสามสิบ | น. ชื่อไม้เถาชนิด Asparagus racemosus Willd. ในวงศ์ Asparagaceae เถามีหนาม ใบลดรูปเป็นเกล็ด กิ่งเรียวรูปเข็ม รากอวบใช้ทำยาและแช่อิ่มได้, สามสิบ ก็เรียก, พายัพเรียก จ๋วงเครือ หรือ จั่นดิน. |
| สน ๑ | น. ชื่อพืชเมล็ดเปลือยหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบหรือเกี๊ยะเปลือกหนา (Pinus merkusiiJungh. et de Vriese), สนสามใบหรือเกี๊ยะเปลือกบาง (P. kesiya Royle ex Gordon) ในวงศ์ Pinaceae, ทั้ง ๒ ชนิดนี้ สนเขา ก็เรียก, พายัพเรียก จ๋วง |