abdicated emperor | (n) จักรพรรดิ์ผู้ที่สละราชสมบัติ |
abdicate | (vt) ทำให้สละราชสมบัติ, See also: ทำให้สละราชบัลลังก์, ทำให้สละอำนาจ, ทำให้ถอนตัวจากอำนาจ, ตำแหน่ง, สิทธิ์ |
abdicate | (vt,, vi) ละเลยหน้าที่, Syn. abandon, surrender |
abdicate | (vi) สละราชสมบัติ, See also: สละราชบัลลังก์, สละอำนาจ, ถอนตัวจากอำนาจ, ตำแหน่ง, สิทธิ์, Syn. renounce, relinguish |
abdicate | (แอบ' ดิเคท) vt., vi. สละ (ราชสมบัติ, ตำแหน่ง, อำนาจ) -abdicator n., |
abdicate | (vi, vt) ลาออก, สละราชสมบัติ, ยกเลิก |
abdicated emperor | (n) จักรพรรดิ, ผู้ปกครองอาณาจักร.-emperorship n. |
สละราชสมบัติ | (v) abdicate, See also: renounce (the royal throne), Syn. สละราชบัลลังก์, Ant. ครองราชสมบัติ, Example: รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ |
สละราชสมบัติ | (v) abdicate, See also: renounce (the royal throne), Syn. สละราชบัลลังก์, Ant. ครองราชสมบัติ, Example: รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ |
ละเลยหน้าที่ | [laloēi nāthī] (v, exp) EN: abdicate FR: négliger ses obligations |
ละทิ้ง | [lathing] (v) EN: abandon ; leave ; forsake ; strand ; desert ; abdicate ; discard ; reject ; neglect ; ignore a person FR: abandonner ; déserter ; négliger |
สละ | [sala] (v) EN: discard ; abandon ; throw away ; give up ; abstain ; renounce ; abdicate FR: renoncer à ; abandonner ; s'abstenir de ; consacrer ; donner ; sacrifier ; vouer |
สละราชสมบัติ | [sala rātchāsombat] (v, exp) EN: abdicate ; renounce (the royal throne) FR: abdiquer (la couronne) |
ทรงสละราชสมบัติ | [song sala rātchasombat] (v) EN: abdicate (for royalty) FR: abdiquer (monarque) |
ยกเลิก | [yokloēk] (v) EN: cancel ; annul ; abort ; call off ; revoke ; nullify ; abolish ; recant ; repeal ; rescind ; quash ; abandon ; abrogate ; abdicate FR: annuler ; abroger ; supprimer ; abandonner |
abdicate | |
abdicated | |
abdicates |
abdicate | |
abdicated | |
abdicates |
abdicate | (v) give up, such as power, as of monarchs and emperors, or duties and obligations, Syn. renounce |
Abdicate | v. t. ☞ The word abdicate was held to mean, in the case of James II., to abandon without a formal surrender. [ 1913 Webster ] The cross-bearers abdicated their service. Gibbon. [ 1913 Webster ] He abdicates all right to be his own governor. Burke. [ 1913 Webster ] The understanding abdicates its functions. Froude. [ 1913 Webster ] |
Abdicate | v. i. To relinquish or renounce a throne, or other high office or dignity. [ 1913 Webster ] Though a king may abdicate for his own person, he cannot abdicate for the monarchy. Burke. [ 1913 Webster ] |
弃权 | [弃 权 / 棄 權] to abstain from voting; to forfeit; to waive one's right to vote; to abdicate #8,793 [Add to Longdo] |
禅 | [禅 / 禪] abdicate #10,582 [Add to Longdo] |
让位 | [让 位 / 讓 位] to abdicate; to yield #29,814 [Add to Longdo] |
退位 | [退 位] abdicate #43,117 [Add to Longdo] |
汉献帝 | [汉 献 帝 / 漢 獻 帝] Emperor Xian of Han (181-234), the final Han emperor, set up by Dong Zhuo 董卓, reigned 189-220, forced to abdicate 220 by Cao Pi 曹丕 #60,178 [Add to Longdo] |
禅让 | [禅 让 / 禪 讓] to abdicate #77,787 [Add to Longdo] |
逊位 | [逊 位 / 遜 位] to abdicate; to resign a position #113,987 [Add to Longdo] |
禅位 | [禅 位 / 禪 位] to abdicate (as king) [Add to Longdo] |
逼宫 | [逼 宫 / 逼 宮] force the king or emperor to abdicate [Add to Longdo] |
abdanken; aufgeben | to abdicate [Add to Longdo] |
abdanken (König) | abgedankt | to abdicate | abdicated [Add to Longdo] |
entsagen | entsagend | entdagt | entsagt | to abdicate | abdicating | abdicated | abdicates [Add to Longdo] |
legte nieder | abdicated [Add to Longdo] |
legt nieder | abdicates [Add to Longdo] |
verzichten | to abdicate [Add to Longdo] |
zurücktreten; niederlegen | to abdicate [Add to Longdo] |