26 Results for abdicate
/แอ๊ บึ เดอะ เค ถึ/     /AE1 B D AH0 K EY2 T/     /ˈæbdəkˌeɪt/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -abdicate-, *abdicate*

Longdo Approved EN-TH
abdicated emperor(n) จักรพรรดิ์ผู้ที่สละราชสมบัติ

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
abdicate(vt) ทำให้สละราชสมบัติ, See also: ทำให้สละราชบัลลังก์, ทำให้สละอำนาจ, ทำให้ถอนตัวจากอำนาจ, ตำแหน่ง, สิทธิ์
abdicate(vt,, vi) ละเลยหน้าที่, Syn. abandon, surrender
abdicate(vi) สละราชสมบัติ, See also: สละราชบัลลังก์, สละอำนาจ, ถอนตัวจากอำนาจ, ตำแหน่ง, สิทธิ์, Syn. renounce, relinguish

Hope Dictionary
abdicate(แอบ' ดิเคท) vt., vi. สละ (ราชสมบัติ, ตำแหน่ง, อำนาจ) -abdicator n.,

Nontri Dictionary
abdicate(vi, vt) ลาออก, สละราชสมบัติ,  ยกเลิก

Longdo Unapproved EN-TH
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
abdicated emperor(n) จักรพรรดิ, ผู้ปกครองอาณาจักร.-emperorship n.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
สละราชสมบัติ(v) abdicate, See also: renounce (the royal throne), Syn. สละราชบัลลังก์, Ant. ครองราชสมบัติ, Example: รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ
สละราชสมบัติ(v) abdicate, See also: renounce (the royal throne), Syn. สละราชบัลลังก์, Ant. ครองราชสมบัติ, Example: รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ละเลยหน้าที่[laloēi nāthī] (v, exp) EN: abdicate  FR: négliger ses obligations
ละทิ้ง[lathing] (v) EN: abandon ; leave ; forsake ; strand ; desert ; abdicate ; discard ; reject ; neglect ; ignore a person  FR: abandonner ; déserter ; négliger
สละ[sala] (v) EN: discard ; abandon ; throw away ; give up ; abstain ; renounce ; abdicate  FR: renoncer à ; abandonner ; s'abstenir de ; consacrer ; donner ; sacrifier ; vouer
สละราชสมบัติ[sala rātchāsombat] (v, exp) EN: abdicate ; renounce (the royal throne)  FR: abdiquer (la couronne)
ทรงสละราชสมบัติ[song sala rātchasombat] (v) EN: abdicate (for royalty)  FR: abdiquer (monarque)
ยกเลิก[yokloēk] (v) EN: cancel ; annul ; abort ; call off ; revoke ; nullify ; abolish ; recant ; repeal ; rescind ; quash ; abandon ; abrogate ; abdicate  FR: annuler ; abroger ; supprimer ; abandonner

CMU Pronouncing Dictionary
abdicate
 /AE1 B D AH0 K EY2 T/
/แอ๊ บึ เดอะ เค ถึ/
/ˈæbdəkˌeɪt/
abdicated
 /AE1 B D AH0 K EY2 T IH0 D/
/แอ๊ บึ เดอะ เค ถิ ดึ/
/ˈæbdəkˌeɪtɪd/
abdicates
 /AE1 B D AH0 K EY2 T S/
/แอ๊ บึ เดอะ เค ถึ สึ/
/ˈæbdəkˌeɪts/

Oxford Advanced Learners Dictionary
abdicate
 (v) /a1 b d i k ei t/ /แอ๊ บึ ดิ เข่ ถึ/ /ˈæbdɪkeɪt/
abdicated
 (v, v) /a1 b d i k ei t i d/ /แอ๊ บึ ดิ เข่ ถิ ดึ/ /ˈæbdɪkeɪtɪd/
abdicates
 (v) /a1 b d i k ei t s/ /แอ๊ บึ ดิ เข่ ถึ สึ/ /ˈæbdɪkeɪts/

WordNet (3.0)
abdicate(v) give up, such as power, as of monarchs and emperors, or duties and obligations, Syn. renounce

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Abdicate

v. t. [ imp. & p. p. Abdicated p. pr. & vb. n. Abdicating. ] [ L. abdicatus, p. p. of abdicare; ab + dicare to proclaim, akin to dicere to say. See Diction. ] 1. To surrender or relinquish, as sovereign power; to withdraw definitely from filling or exercising, as a high office, station, dignity; as, to abdicate the throne, the crown, the papacy. [ 1913 Webster ]

☞ The word abdicate was held to mean, in the case of James II., to abandon without a formal surrender. [ 1913 Webster ]

The cross-bearers abdicated their service. Gibbon. [ 1913 Webster ]

2. To renounce; to relinquish; -- said of authority, a trust, duty, right, etc. [ 1913 Webster ]

He abdicates all right to be his own governor. Burke. [ 1913 Webster ]

The understanding abdicates its functions. Froude. [ 1913 Webster ]

3. To reject; to cast off. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

4. (Civil Law) To disclaim and expel from the family, as a father his child; to disown; to disinherit. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To give up; quit; vacate; relinquish; forsake; abandon; resign; renounce; desert. -- To Abdicate, Resign. Abdicate commonly expresses the act of a monarch in voluntary and formally yielding up sovereign authority; as, to abdicate the government. Resign is applied to the act of any person, high or low, who gives back an office or trust into the hands of him who conferred it. Thus, a minister resigns, a military officer resigns, a clerk resigns. The expression, “The king resigned his crown, ” sometimes occurs in our later literature, implying that he held it from his people. -- There are other senses of resign which are not here brought into view. [ 1913 Webster ]

Abdicate

v. i. To relinquish or renounce a throne, or other high office or dignity. [ 1913 Webster ]

Though a king may abdicate for his own person, he cannot abdicate for the monarchy. Burke. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[shàn, ㄕㄢˋ, / ] abdicate #10,582 [Add to Longdo]
退位[tuì wèi, ㄊㄨㄟˋ ㄨㄟˋ, 退 ] abdicate #43,117 [Add to Longdo]

Time: 0.2442 seconds, cache age: 0.464 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/