11 ผลลัพธ์ สำหรับ *recriminate*

/หริ คริ หมิ เน้ ถึ/ /R IH0 K R IH2 M IH0 N EY1 T/ /rɪkrˌɪmɪnˈeɪt/

หรือค้นหา: recriminate, -recriminate-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

recriminate	(vi) กล่าวแย้ง, See also: ฟ้องกลับ, Syn. accuse, retort
recriminate against	(phrv) ด่ากลับ

Hope Dictionary

recriminate

(รีคริม'มิเนท) vi. ฟ้องแย้ง, กล่าวหาแย้ง, ด่ากลับ, , See also: recrimination n. recriminative n. recriminatory adj. recriminator n.

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

โจทนา

[jōtthanā] (v) EN: complain of ; accuse ; recriminate

CMU Pronouncing Dictionary

recriminate

/R IH0 K R IH2 M IH0 N EY1 T/
/หริ คริ หมิ เน้ ถึ/
/rɪkrˌɪmɪnˈeɪt/

Oxford Advanced Learners Dictionary

recriminate	(vi) /r i1 k r i1 m i n ei t/ /ริ คริ หมิ เหน่ ถึ/ /rˈɪkrˈɪmɪneɪt/
recriminated	(vi, vi) /r i1 k r i1 m i n ei t i d/ /ริ คริ หมิ เหน่ ถิ ดึ/ /rˈɪkrˈɪmɪneɪtɪd/
recriminates	(vi) /r i1 k r i1 m i n ei t s/ /ริ คริ หมิ เหน่ ถึ สึ/ /rˈɪkrˈɪmɪneɪts/

WordNet (3.0)

recriminate

(v) return an accusation against someone or engage in mutual accusations; charge in return

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Recriminate

v. i. [ Pref. re- + criminate: cf. F. récriminer, LL. recriminare. ] To return one charge or accusation with another; to charge back fault or crime upon an accuser. [ 1913 Webster ]

It is not my business to recriminate, hoping sufficiently to clear myself in this matter. Bp. Stillingfleet. [ 1913 Webster ]

Recriminate

v. t. To accuse in return. South. [ 1913 Webster ]

Time: 0.0307 seconds, cache age: 2.119 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/