16 ผลลัพธ์ สำหรับ recriminate

/หริ คริ หมิ เน้ ถึ/ /R IH0 K R IH2 M IH0 N EY1 T/ /rɪkrˌɪmɪnˈeɪt/

หรือค้นหา: -recriminate-, *recriminate*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

recriminate	(vi) กล่าวแย้ง, See also: ฟ้องกลับ, Syn. accuse, retort
recriminate against	(phrv) ด่ากลับ

Hope Dictionary

recriminate

(รีคริม'มิเนท) vi. ฟ้องแย้ง, กล่าวหาแย้ง, ด่ากลับ, , See also: recrimination n. recriminative n. recriminatory adj. recriminator n.

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

Please, could we stop these recriminations... and use the time to decide tomorrow's program?		กรุณาเราสามารถหยุดฟ้องกลับเหล่านี้ และใช้เวลาในการตัดสินใจที่ โปรแกรมในวันพรุ่งนี้ได้หรือไม่ Sex Trek: Charly XXX (2007)
And--and then it's the inevitable blowup and the recriminations and we don't talk for two months.		และ.. และมันก็จะระเบิดออกมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และเป็นการทำความผิดซ้ำ The Itch (2008)
Well, I believe without reservation or recrimination that your card is the ace of spades.		เอาล่ะ เมื่อพ่อเชื่อ โดยบริสุทธิ์ใจ ไม่มีอะไรคัดค้าน ต่อไพ่ของลูก นั่นก็คือ ไพ่ใบสูงสุด Playing Cards with Coyote (2009)
And if you decide to stay with me, there'll be no recrimination, no blame, no nothing.		ถ้าคุณคิดที่จะตัดสินใจอยู่กับผม จะได้ไม่มีเรื่องทะเลาะกันอีก ไม่ต้องมาตำหนิกัน ไม่ต้องอะไเลย Episode #1.5 (2010)
Fear, anger, recriminations from our past.		ความกลัว ความโกรธ เลิกโทษอดีตของเรา Girl's Best Friend (2011)
But recriminations probably aren't probably the best use of this limited bandwidth.		But recriminations probably aren't probably the best use of this limited bandwidth. Haunted (2015)

CMU Pronouncing Dictionary

recriminate

/R IH0 K R IH2 M IH0 N EY1 T/
/หริ คริ หมิ เน้ ถึ/
/rɪkrˌɪmɪnˈeɪt/

Oxford Advanced Learners Dictionary

recriminate	(vi) /r i1 k r i1 m i n ei t/ /ริ คริ หมิ เหน่ ถึ/ /rˈɪkrˈɪmɪneɪt/
recriminated	(vi, vi) /r i1 k r i1 m i n ei t i d/ /ริ คริ หมิ เหน่ ถิ ดึ/ /rˈɪkrˈɪmɪneɪtɪd/
recriminates	(vi) /r i1 k r i1 m i n ei t s/ /ริ คริ หมิ เหน่ ถึ สึ/ /rˈɪkrˈɪmɪneɪts/

WordNet (3.0)

recriminate

(v) return an accusation against someone or engage in mutual accusations; charge in return

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Recriminate

v. i. [ Pref. re- + criminate: cf. F. récriminer, LL. recriminare. ] To return one charge or accusation with another; to charge back fault or crime upon an accuser. [ 1913 Webster ]

It is not my business to recriminate, hoping sufficiently to clear myself in this matter. Bp. Stillingfleet. [ 1913 Webster ]

Recriminate

v. t. To accuse in return. South. [ 1913 Webster ]

Time: 0.0339 seconds, cache age: 1.173 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/