52 ผลลัพธ์ สำหรับ *vagrant*
/เฟ้ เกริ่น ถึ/     /V EY1 G R AH0 N T/     /vˈeɪgrənt/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: vagrant, -vagrant-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
vagrant(n) คนจรจัด, See also: คนพเนจร, คนเร่ร่อน, Syn. bum, drifter, tramp, vagabond, Ant. gentleman, toiler, workman
vagrant(adj) จรจัด, See also: เร่ร่อน, พเนจร, ระเหเร่ร่อน, Syn. vagabond, homeless, stray
vagrantly(adv) อย่างร่อนเร่

Hope Dictionary
vagrant(เว'เกรินทฺ) n. ผู้พเนจร, ผู้เร่ร่อน, คนจรจัด. adj. พเนจร, เร่ร่อน, ระเหเร่ร่อน, จรจัด., See also: vagrantly adv., Syn. vagabond, tramp, drifter, aimless, unsettled

Nontri Dictionary
vagrant(adj) พเนจร, ระเหเร่ร่อน
vagrant(n) คนจรจัด, คนร่อนเร่, คนพเนจร

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
vagrant๑. พเนจร๒. ผู้พเนจร [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
vagrantคนจรจัด [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
vagrantคนจรจัด [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
vagrantคนจรจัด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Vagrant childrenเด็กจรจัด [TU Subject Heading]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เด็กร่อนเร่(n) tramp child, See also: vagabond child, vagrant child, hobo child, Syn. เด็กจรจัด, เด็กเร่ร่อน, Example: ในกรุงเทพมีเด็กร่อนเร่อยู่มากมาย ที่อาจสร้างอาชญากรรมที่ร้ายแรงได้, Count Unit: คน, Thai Definition: เด็กที่เที่ยวเตร่ไปไม่เป็นกำหนดที่ทาง, ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
เด็กจรจัด(n) tramp child, See also: vagabond child, vagrant child, hobo child, Syn. เด็กเร่ร่อน, Example: แยกนี้มักมีเด็กจรจัดมาคอยขอเงินจากรถที่ติดไฟแดง, Count Unit: คน, Thai Definition: เด็กที่ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
คนพเนจร(n) tramp, See also: vagabond, vagrant, hobo, Syn. คนร่อนเร่พเนจร, Example: เขาทำตัวราวกับเป็นคนพเนจรค่ำไหนนอนนั่น, Thai Definition: คนที่ร่อนเร่หรือเที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย
กุ๊ย(n) tramp, See also: hobo, bum, vagrant, Example: ฟุตบอลเป็นกีฬาที่คนใจแคบหลายคนมองว่าเป็นกีฬาสำหรับ 'กุ๊ย', Count Unit: คน, Thai Definition: คนเลว, คนโซ., Notes: (จีน)
คนจรจัด(n) vagrant, See also: vagabond, Syn. คนพเนจร, คนเร่ร่อน, Example: กรมประชาสงเคราะห์พยายามหาสถานที่ให้คนจรจัดทั้งหลายได้อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่งไม่ต้องร่อนเร่อีกต่อไป, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
จรจัด(adj) vagrant, See also: unsettled, aimless, homeless, Example: แมวที่อาจารย์เลี้ยงไว้มีอยู่หลายตัวเป็นแมวจรจัด, Thai Definition: ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
เด็กจรจัด[dek jønjat] (n, exp) EN: tramp child ; vagabond child ; vagrant child ; hobo child
เด็กร่อนเร่[dek rǿnrē] (n, exp) EN: tramp child ; vagabond child ; vagrant child ; hobo child  FR: jeune clochard [ m ]
จรจัด[jønjat] (n) EN: vagabond ; vagrant ; tramp ; hobo  FR: vagabond [ m ] ; vagabonde [ f ]
จรจัด[jønjat] (adj) EN: vagrant ; unsettled ; aimless ; homeless  FR: errant ; nomade ; sans domicile fixe
คนจรจัด[khon jønjat] (n) EN: vagrant ; vagabond  FR: vagabond [ m ]
ผีเสื้อพเนจร[phīseūa phanējøn] (n, exp) EN: Vagrant [ m ]
เร่ร่อน[rērǿn] (n) EN: vagrant ; homeless ; stray  FR: vagabond [ m ] ; nomade [ m ] ; sans-abri [ m ]

CMU Pronouncing Dictionary
vagrant
 /V EY1 G R AH0 N T/
/เฟ้ เกริ่น ถึ/
/vˈeɪgrənt/
vagrants
 /V EY1 G R AH0 N T S/
/เฟ้ เกริ่น ถึ สึ/
/vˈeɪgrənts/

Oxford Advanced Learners Dictionary
vagrant
 (n) /v ei1 g r @ n t/ /เฟ้ เกริ่น ถึ/ /vˈeɪgrənt/
vagrants
 (n) /v ei1 g r @ n t s/ /เฟ้ เกริ่น ถึ สึ/ /vˈeɪgrənts/

WordNet (3.0)
vagrant(n) a wanderer who has no established residence or visible means of support, Syn. vagabond, floater, drifter
aimless(adj) continually changing especially as from one abode or occupation to another, Syn. vagabond, floating, vagrant, drifting

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Vagrant

a. [ Probably fr. OF. waucrant, wacrant, p. p. of waucrer, wacrer, walcrer, to wander (probably of Teutonic origin), but influenced by F. vagant, p. pr. of vaguer to stray, L. vagari. Cf. Vagary. ] [ 1913 Webster ]

1. Moving without certain direction; wandering; erratic; unsettled. [ 1913 Webster ]

That beauteous Emma vagrant courses took. Prior. [ 1913 Webster ]

While leading this vagrant and miserable life, Johnson fell in love. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. Wandering from place to place without any settled habitation; as, a vagrant beggar. [ 1913 Webster ]

Vagrant

n. One who strolls from place to place; one who has no settled habitation; an idle wanderer; a sturdy beggar; an incorrigible rogue; a vagabond. [ 1913 Webster ]

Vagrants and outlaws shall offend thy view. Prior. [ 1913 Webster ]

Vagrantly

adv. In a vagrant manner. [ 1913 Webster ]

Vagrantness

n. State of being vagrant; vagrancy. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
流浪[liú làng, ㄌㄧㄡˊ ㄌㄤˋ, 流 浪] to drift about; to wander; to roam; nomadic; homeless; unsettled (e.g. population); vagrant #7,186 [Add to Longdo]
流浪者[liú làng zhě, ㄌㄧㄡˊ ㄌㄤˋ ㄓㄜˇ, 流 浪 者] rover; vagabond; vagrant; wanderer #35,441 [Add to Longdo]
氓[máng, ㄇㄤˊ, 氓] vagrant; ruffian #51,210 [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Landstreicher { m }; Landstreicherin { f }; Stadtstreicher { m }; Stadtstreicherin { f } | Landstreicher { pl }; Stadtstreicher { pl }vagrant | vagrants [Add to Longdo]
Vagabundenleben { n }vagrant life [Add to Longdo]
Wanderleben { n }vagrant life [Add to Longdo]
unstet { adv }vagrantly [Add to Longdo]
vagabundierend; unstet; wandernd { adj }vagrant [Add to Longdo]
wandernd { adv }vagrantly [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
一所不住[いっしょふじゅう, isshofujuu] (n) (1) vagrant; (2) transient lifestyle [Add to Longdo]
非人[ひにん, hinin] (n) (vulg) one group comprising the lowest rank of Japan's Edo-period caste system (often ex-convicts or vagrants) [Add to Longdo]
浮浪児[ふろうじ, furouji] (n) juvenile vagrant; waif [Add to Longdo]
浮浪者[ふろうしゃ, furousha] (n) vagrant; (P) [Add to Longdo]
浮浪人[ふろうにん, furounin] (n) (See 浮浪者) vagrant [Add to Longdo]
風太郎;プー太郎[ぷうたろう(風太郎);プーたろう(プー太郎);ふうたろう(風太郎);プータロー(P), puutarou ( fuutarou ); pu-tarou ( pu-tarou ); fuutarou ( fuutarou ); pu-taro-(P)] (n) (1) (col) vagabond; floater; vagrant; (2) day labourer, esp. on the docks; (P) [Add to Longdo]
放浪者[ほうろうしゃ, hourousha] (n) vagrant [Add to Longdo]
放浪癖[ほうろうへき, hourouheki] (n) vagrant habits; vagabondism; wanderlust [Add to Longdo]
旅烏;旅鴉[たびがらす, tabigarasu] (n) (1) wanderer; stranger; vagrant; vagabond; (2) disparaging term used to refer to someone from another region [Add to Longdo]

Time: 0.033 seconds, cache age: 6.793 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/