| predaceous | (adj) ซึ่งกินเนื้อเป็นอาหาร, See also: ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร |
| predaceous | (พรีเด'เชิส) adj. กินเนื้อเป็นอาหาร, จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร, ปล้น., See also: predacity, predaciousness n., Syn. depredation, plundering |
| predaceous |
| predaceous | (adj) living by or given to victimizing others for personal gain; ; - Peter S. Prescott; - W.E.Swinton, Syn. predacious, predatory |
| Predaceous | a. [ L. praeda prey. See Prey. ] Living by prey; predatory. Derham. [ 1913 Webster ] |
