triparted | (ไทรพาร์'ทิด) adj. แบ่งออกเป็น3ส่วน., Syn. tripart |
tripartite | (ไทรพาร์'ไททฺ) adj. แบ่งออกเป็น3ส่วน, แบ่งออกเป็น3แฉก, ประกอบด้วย3ชิ้น |
tripartition | (ไทรพาร์ทิช'เชิน) n. การแบ่งออกเป็น3ส่วน |
Triparted | a. [ Pref. tri- + parted. ] [ 1913 Webster ] |
Tripartible | a. Divisible into three parts. [ 1913 Webster ] |
Tripartient | a. [ See Tripartite. ] (Arith.) Dividing into three parts; -- said of a number which exactly divides another into three parts. [ 1913 Webster ] |
Tripartite | a. [ L. tripartitus; tri- (see Tri-) + partitus, p. p. of partiri to part, to divide. See Part, v. i. ] |
Tripartitely | adv. In a tripartite manner. [ 1913 Webster ] |
Tripartition | n. [ Cf. F. tripartition. ] A division by threes, or into three parts; the taking of a third part of any number or quantity. [ 1913 Webster ] |
tripartite | (adj) ไตรภาคี |
tripartition | (n) การแบ่งสามส่วน, See also: การแบ่งเป็นสามกลุ่ม |
triparted | (ไทรพาร์'ทิด) adj. แบ่งออกเป็น3ส่วน., Syn. tripart |
tripartite | (ไทรพาร์'ไททฺ) adj. แบ่งออกเป็น3ส่วน, แบ่งออกเป็น3แฉก, ประกอบด้วย3ชิ้น |
tripartition | (ไทรพาร์ทิช'เชิน) n. การแบ่งออกเป็น3ส่วน |
tripartite | (vt) แบ่งออกเป็นสามส่วน, มีสามพวกหรือสามภาค |
tripartite | -สามแฉกลึกสุด [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
tripartite | ไตรภาคี [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Tripartite Pact | (name) สนธิสัญญาไตรภาคี |
ไตรภาคี | (n) tripartite, Syn. สนธิสัญญาไตรภาคี, Thai Definition: สนธิสัญญาที่มีคู่สัญญา 3 ฝ่าย |
ไตรภาคี | (n) tripartite, Syn. 3 ฝ่าย, Example: การลงนามร่วมกันระหว่างไตรภาคีสำเร็จลุล่วงไปแล้ว |
สามเส้า | [sāmsao] (adj) EN: tripartite ; three-cornered ; trilateral FR: triparti ; tripartite ; trilatéral |
ไตรภาคี | [traiphākhī] (n) EN: tripartite |
tripartite |
tripartite |
tripartite | (adj) involving three parties or elements, Syn. three-party, three-way |
european beggar-ticks | (n) bur marigold of temperate Eurasia, Syn. Bidens tripartita, trifid bur marigold, trifid beggar-ticks |
Triparted | a. [ Pref. tri- + parted. ] [ 1913 Webster ] |
Tripartible | a. Divisible into three parts. [ 1913 Webster ] |
Tripartient | a. [ See Tripartite. ] (Arith.) Dividing into three parts; -- said of a number which exactly divides another into three parts. [ 1913 Webster ] |
Tripartite | a. [ L. tripartitus; tri- (see Tri-) + partitus, p. p. of partiri to part, to divide. See Part, v. i. ] |
Tripartitely | adv. In a tripartite manner. [ 1913 Webster ] |
Tripartition | n. [ Cf. F. tripartition. ] A division by threes, or into three parts; the taking of a third part of any number or quantity. [ 1913 Webster ] |
鼎足之势 | [鼎 足 之 势 / 鼎 足 之 勢] competition between three rivals; tripartite confrontation #146,327 [Add to Longdo] |
鼎峙 | [鼎 峙] a tripartite balance; compromise between three rivals [Add to Longdo] |
dreiseitig | tripartite [Add to Longdo] |
鼎談 | [ていだん, teidan] (n, vs) tripartite (three man) talk [Add to Longdo] |
鼎談会 | [ていだんかい, teidankai] (n) three-man talk; tripartite talk [Add to Longdo] |
日独伊三国軍事同盟 | [にちどくいさんごくぐんじどうめい, nichidokuisangokugunjidoumei] (n) Tripartite Pact (between Japan, Germany and Italy in WWII) [Add to Longdo] |