44 ผลลัพธ์ สำหรับ vanadyl
หรือค้นหา: -vanadyl-, *vanadyl*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น vandal

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Vanadyl

n. [ Vanadium + -yl. ] (Chem.) The hypothetical radical VO, regarded as a characteristic residue of certain vanadium compounds. [ 1913 Webster ]

Vandal

n. [ L. Vandalus, Vandalius; of Teutonic origin, and probably originally signifying, a wanderer. Cf. Wander. ] [ 1913 Webster ]

1. (Anc. Hist.) One of a Teutonic race, formerly dwelling on the south shore of the Baltic, the most barbarous and fierce of the northern nations that plundered Rome in the 5th century, notorious for destroying the monuments of art and literature. [ 1913 Webster ]

2. Hence, one who willfully destroys or defaces any work of art or literature, or anything valluable. [ 1913 Webster ]

The Vandals of our isle,
Sworn foes to sense and law. Cowper. [ 1913 Webster ]

Vandalic

{ } a. Of or pertaining to the Vandals; resembling the Vandals in barbarism and destructiveness. [ 1913 Webster ]

Variants: Vandal
Vandalism

n. The spirit or conduct of the Vandals; ferocious cruelty; hostility to the arts and literature, or willful destruction or defacement of any object of beauty or value. [ 1913 Webster ]


NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
Vandal(adj) คน Germanic โบราณ, See also: ปัจจุบันอยู่ในประเทศเดนมาร์ก
vandal(n) ผู้ทำลายทรัพย์สินโดยเฉพาะของรัฐอย่างไร้เหตุผล, Syn. delimquent, hooligan, rowdy
Vandalic(adj) เกี่ยวกับคน Germanic โบราณ, See also: ปัจจุบันอยู่ในประเทศเดนมาร์ก
vandalism(n) การทำลายทรัพย์สินโดยเฉพาะของรัฐอย่างไร้เหตุผล, Syn. barbarism, destruction, sabogate, Ant. protection, preservation, replacement
Vandalism(n) การเป็นคน Germanic โบราณ, See also: ปัจจุบันอยู่ในประเทศเดนมาร์ก
vandalize(vt) ทำลายทรัพย์สิน, See also: ทำลายข้าวของ, Syn. damage, destroy, sabogate
vandalistic(adj) ซึ่งทำลายทรัพย์สินโดยเฉพาะของรัฐอย่างไร้เหตุผล
vandalization(n) การทำลายทรัพย์สินโดยเฉพาะของรัฐอย่างไร้เหตุผล

Hope Dictionary
vandal(แวน'เดิล) n. สมาชิกเผ่าเยอรมันในสมัยศตวรรษที่ 5 ที่ถูกชาว Gaul และสเปนรุกราน adj. เกี่ยวกับชนเผ่าเยอรมันดังกล่าว, ชอบทำลาย, ทรัพย์สินของคนอื่น, ป่าเถื่อน., See also: Vandalic adj. vandal n. ผู้ทำลายทรัพย์สินของรัฐหรือของเอกชน
vandalism(แวน'เดิลลิสซึม) n. การทำลายทรัพย์สินของรัฐหรือของเอกชน, การทำลายวัฒนธรรมหรือศิลปวรรณคดีของชาติอื่น, พฤติกรรมและลักษณะนิสัยของชนเผ่าVandal., See also: vandalistic adj. vandalish adj.

Nontri Dictionary
vandal(n) คนป่าเถื่อน

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
vandalismการทำลายทรัพย์สิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ทำลาย[thamlāi] (v) EN: destroy ; demolish ; annihilate ; vandalise ; vandalize (Am.) ; abolish ; wipe out ; ruin ; pull down ; spoil ; attack  FR: détruire ; annihiler ; démolir ; anéantir ; vandaliser
ทำลายตู้โทรศัพท์[thamlāi tū thōrasap] (v, exp) FR: vandaliser des cabines téléphoniques

CMU Pronouncing Dictionary
vandal
 /V AE1 N D AH0 L/
/แฟ้น เดิ่ล/
/vˈændəl/
vandall
 /V AE2 N D AO1 L/
/แฟน ด๊อล/
/vˌændˈɔːl/
vandals
 /V AE1 N D AH0 L Z/
/แฟ้น เดิ่ล สึ/
/vˈændəlz/
vandalen
 /V AE2 N D AE1 L AH0 N/
/แฟน แด๊ เหลิ่น/
/vˌændˈælən/
vandalism
 /V AE1 N D AH0 L IH0 Z AH0 M/
/แฟ้น เดอะ หลิ เสิ่ม/
/vˈændəlɪzəm/
vandalize
 /V AE1 N D AH0 L AY2 Z/
/แฟ้น เดอะ ลาย สึ/
/vˈændəlˌaɪz/
vandalized
 /V AE1 N D AH0 L AY2 Z D/
/แฟ้น เดอะ ลาย สึ ดึ/
/vˈændəlˌaɪzd/
vandalizing
 /V AE1 N D AH0 L AY2 Z IH0 NG/
/แฟ้น เดอะ ลาย สิ่ง/
/vˈændəlˌaɪzɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary
Vandal
 (n) /v a1 n d l/ /แฟน ดึ ล/ /vˈændl/
vandal
 (n) /v a1 n d @ l/ /แฟ้น เดิ่ล/ /vˈændəl/
Vandals
 (n) /v a1 n d l z/ /แฟน ดึลึ สึ/ /vˈændlz/
vandals
 (n) /v a1 n d @ l z/ /แฟ้น เดิ่ล สึ/ /vˈændəlz/
vandalism
 (n) /v a1 n d @ l i z @ m/ /แฟ้น เดอะ หลิ เสิ่ม/ /vˈændəlɪzəm/

WordNet (3.0)
vandal(n) someone who willfully destroys or defaces property
vandal(n) a member of the Germanic people who overran Gaul and Spain and North Africa and sacked Rome in 455
vandalism(n) willful wanton and malicious destruction of the property of others, Syn. hooliganism, malicious mischief
vandalize(v) destroy wantonly, as through acts of vandalism, Syn. vandalise

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Vandal

n. [ L. Vandalus, Vandalius; of Teutonic origin, and probably originally signifying, a wanderer. Cf. Wander. ] [ 1913 Webster ]

1. (Anc. Hist.) One of a Teutonic race, formerly dwelling on the south shore of the Baltic, the most barbarous and fierce of the northern nations that plundered Rome in the 5th century, notorious for destroying the monuments of art and literature. [ 1913 Webster ]

2. Hence, one who willfully destroys or defaces any work of art or literature, or anything valluable. [ 1913 Webster ]

The Vandals of our isle,
Sworn foes to sense and law. Cowper. [ 1913 Webster ]

Vandalic

{ } a. Of or pertaining to the Vandals; resembling the Vandals in barbarism and destructiveness. [ 1913 Webster ]

Variants: Vandal
Vandalism

n. The spirit or conduct of the Vandals; ferocious cruelty; hostility to the arts and literature, or willful destruction or defacement of any object of beauty or value. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Vandale { m } | Vandalen { pl }vandal | vandals [Add to Longdo]
Vandalismus { m }vandalism [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
バンダリズム[bandarizumu] (n) vandalism [Add to Longdo]
芸術文化の破壊[げいじゅつぶんかのはかい, geijutsubunkanohakai] (n) vandalism [Add to Longdo]
公共物汚損[こうきょうぶつおそん, koukyoubutsuoson] (n) vandalism [Add to Longdo]

Time: 2.4978 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/