aphonia | (เอโฟ'เนีย) n. ภาวะไม่มีเสียงเนื่องจากอวัยวะเสียงในลำคอบกพร่อง. -aphonic adj. |
aphonia | เสียงหาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Aphonia | อาการเสียงแห้ง; อะโฟเนีย, อาการ; พูดไม่มีเสียงเพียงแต่ปากขมุบขมิบ; ไม่มีเสียงเลย; พูดไม่มีเสียง; พูดไม่มีเสียงเพียงปากขมุบขมิบ [การแพทย์] |
aphonia | (n) a disorder of the vocal organs that results in the loss of voice, Syn. voicelessness |
Aphony | |
失声症 | [しっせいしょう, shisseishou] (n) (See 失語症) aphonia (loss of speech, due to damage to the larynx, etc.) [Add to Longdo] |