bailor | (n) ผู้ส่งมอบทรัพย์สินให้ประกันตัว, Syn. bondsman |
bailor | (เบ'เลอะ) n. ผู้ส่งมอบทรัพย์สินเพื่อประกันตัว |
bailor | ผู้ฝากทรัพย์ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
bailor | ๑. ผู้มอบการครอบครองทรัพย์๒. ผู้ประกัน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ผู้ฝากทรัพย์ | [phūfāk sap] (n, exp) EN: bailor |
bailor |
bailor | |
bailors |
bailor | (n) the person who delivers personal property (goods or money) in trust to the bailee in a bailment |
Bailor | n. (Law) One who delivers goods or money to another in trust. [ 1913 Webster ] |